Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Gheluckigh is den mensch.
GOd'lyck-vercierde // Vrouw,
Die vierigh in myn sinne // staet,
Uw' hoogh-ghevierde // trouw
Me-doogend', my ghewinnen // laet,
Op hem 't beminnen // slaet,
Die voor dyn leven // leeft,
| |
[pagina 59]
| |
En 't syn begheven // heeft.
2. Dyn leven leeft // in my,
En heeft het myn ghedreven // ne'er,
Myn leven zweeft // in dy,
En soeckt syns levens leven // we'er,
Daer u verheven // eer
Myn trouwe deughden // loont,
En 'thert met vreughden // kroont.
3. Verfloude krachten // ryst,
En lof-sanght u verkozen // Bruydt,
Die uw' ghedachten // spyst,
Met vreught, en haren thoren // sluyt:
O wel-gheboren // spruyt,
Dyn weerdt-ghepresen // aerdt,
Myn ziels ghenesen // baert.
4. Den schoon gehulden // Krans,
V voor-hooft heeft om-dreven // wis,
Die vol van gulden // glans
Der Goden, selfs door-weven // is,
Door u ghegeven // is
Den geur van Floras,, schat,
Met 't e'el Pandoras,, vat.
5. Den nyt syn herte // knaeght,
Om dat uw' deught victory // vecht,
Daer sy haer smerte // klaeght,
Ghy teeckens der gelory // recht,
't Welck in memory // hecht,
Des tydts ghewetenis,
Vry van verghetenis.
6. Princes, die boven, all',
Wat aerts is, uwen throone // plant,
Daer elck u loven // sal,
Dat ghy der maeghden kroone // spant:
Jont my uw' schoone // hant
Die my voor 't sneven // hoet,
En stervend' leven,, doet.
Levende sterf ick. |
|