Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert– AuteursrechtvrijStemme: Que je fuis travaillé.
VLucht niet, vlucht Laura niet:
Hoe langh sal myn verdriet
V noortsheyt noch behaghen?
't Schynt dat ghy niet en siet
Hoe door 't gheduerigh klaghen
Myn stem begheeft,
Myn tongh die kleeft,
Myn stem begheeft,
| |
[pagina 34]
| |
Myn tongh die kleeft,
Aen 't gh'hemelt dat gheen nat meer heeft.
2.Siet ghy niet hoe ick hygh,
En schier ter aerden zygh
Van u steedts naer te zweven,
Soo ick gheen troost en krygh,
Verloren is myn leven:
Och keert Godin
Den stueren sin,
Och keert Godin
Den stueren sin
Eens naer de langh-ghewenschte min.
3. Hoe kan doch wesen dat
Soo Goddelycken schat,
Ghepronckt met 'shemels zeghen,
Een Marmer-ziel om-vat,
Die niemant kan beweghen,
Noch door de straf,
Die sy hem gaf,
Noch door de straf,
Die sy hem gaf,
Noch selve door het droevigh graf?
4. Och hoe kan het ghesicht,
Dat in myn ziele sticht
On-blusschelycke qualen,
Hoe kan soo brandigh licht
Syn voedsel doch ghehalen
Van 't ysigh hert,
Dat noyt en werdt,
Van 't ysigh hert,
Dat noyt en werdt
Ont-vrosen door myn heete smert?
5. Is 't soo dan dat de pyn,
Waer door ick steedts verdwyn,
V sinnen kan verblyden,
'k Wil u gheen droefheydt zyn,
Maer sal ghewilligh lyden,
Soo langh als ghy
Met vreught tot my,
Soo langh als ghy
Met vreught tot my,
Ghebruyckt u soete tyranny.
|
|