Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Baletti d'Alckmar.
ALs ick was in 't bloeyen van myn tydt, in't groeyen van myn jaren,
In 't groenst, in 't soetste, in 't sotste van myn jeught,
Docht ick noyt my-selven met een vrouw oft vrouws-ghelyck te paren,
Maer te leven vry on-ghebonden in de vreught,
Och ick wirp' het soo veer,
En dacht altydt we'er,
Die een vrouw heeft, heeft in 't ghemeyn een Heer.
| |
[pagina 31]
| |
2. Al 't geloop, gebley, gekus, gesoen, dat ander Vryers deden,
Schilt-wacht staen by nacht voor des dochters doove poort,
Dochten my uyt-druckelyck te zyn de meeste sottigheden,
Die-men oyt ter wereldt ghesien hadd', oft ghehoort,
D'edel vryigheydt,
Heb ick oyt gheseydt
Gaet verr' boven de gunste van de Meyt.
3. Hoe verciert, hoe prachtigh op-ghetoeydt met stricken, kant, en boorden
D'aller-schoonste Maeght was, 'k en achten 't niet een hayr,
Ick en vond' noyt Jouffrouw die soo schoon was, dat-se my bekoorde
Tot d'alder-minste minn' door haer trots ghebaer:
Want ick docht altydt,
Hy is geck die vrydt,
En syn jeught in haer groenigheyt verslyt.
4. Maer eylaes! 't is wel met my verkeert, een blixem uyt de ooghen
| |
[pagina 32]
| |
Van een nimmer hoogh-ghenoegh ghepresen Maeght,
Is onlanghs op myn ys-koude borst met sulcken brandt gevloghen:
Dat my niet ter werelt dan haer persoon behaeght:
Nu en doe ick niet,
Als bedencken iet,
Waer door ick hare weder-min gheniet.
5. Even als de Persianen sterck de gulde Son aen-baden,
Bidd' ick aen den glans van haer hemelsche ghesicht:
Want haer deught, haer eerbaerheydt, haer geest, haer aerdighe cieraden
Hebben alder-meest desen brandt in my ghesticht;
Ach! haer kloeck beleydt,
Haer groot-achtbaerheydt,
Is een hemel vol lieffelyckheydt.
6. Dus Godin, soo verr' ghy eenighsins wilt hooren naer myn klaghen,
Soo sal al myn ghemoedt met blydschap zyn vervult,
| |
[pagina 33]
| |
En ghelooft dat noyt des wereldts rond' heeft trouwer vrient ghedraghen,
Als gy my, in als wat gy wenscht, bevinden sult;
Daerom, Lief, gunt my,
Dat ick vrolyck vry,
En u seer ghedienstigh vly.
Gunst baert nydt. |
|