Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen

[p. 22]

[Vertoeft doch, vertoeft doch myn ghesucht]

Stemme: Silence silence mes souspirs.

VErtoeft doch, vertoeft doch myn ghesucht,
Ghy sult myn vlamm' ont-decken;
Berght doch de on-ghenucht,
Die my wilt storm verwecken:
Gy staeckt de klaghen van 't gheval dat my benydt;
Op dat ghy soo beleeft      (Bis.)
Als on-gheluckigh zyt

2. Maer nu my, maer nu my teghen-staet,

Wat hemel ende aerde
Tot myn behoudingh' laet;
Hoe magh ick niet aenvaerden
De lossingh' die ghy aen myn droeve pynen gheeft,
En die alleenelyck      (bis.)
Myn sterven teghen-streeft.

3. Ter werelt, ter werelt isser niet,

Hoe wreedt van aerdt, en leven

[p. 23]

 

Dat, soo 't myn pynen siet,

 

Sou weygheren te gheven

 

Een kleyne koelte tot een kleyne laeffenis

 

Myn ziele, die alsoo       (bis.)

 

In liefdes vlammen is.

 

4. Maer nu ghy, maer nu ghy, wreede min,

 

My toe-sendt soo veel pynen;

 

Waerom doet ghy 't ghewin

 

Niet van ghelyck verschynen;

 

Waerom beloont ghy my niet anders mynen brandt,

 

Naer dien daghelycx       (bis.)

 

V draegh een offerhandt.

 

5. Ick merck het, ick merck het schalcke Wicht,

 

En wie en sou 't niet weten?

 

Te naken 't Sonne-licht

 

Was al een stout vermeten;

 

Ick loerde op een Beldt verr' boven myn waerdy,

 

Nu ken ick dat u straf      (bis.) gherecht is over my.