Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Wichers, Mr. Berend]

WICHERS (Mr. Berend), geb. te Groningen 5 Mrt. 1790, overl. aldaar 28 Juni 1876, was de oudste zoon van Cornelis Wichers, die volgt, en Johanna Catharina Elisabeth van Iddekinge.

Hij werd aan de groningsche universiteit als student ingeschreven 28 Mei 1805 en promoveerde aldaar in Juni 1810 in de rechten op een dissertatie An in contractu aestimatorio transferatur dominium.

Hij vestigde zich als advocaat te Winschoten en werd bij keizerlijk decreet van 25 Dec. 1812 benoemd tot substituut van den keizerlijken procureur bij de rechtbank van eersten aanleg aldaar. Deze procureurs (dezelfde betrekking als thans officier van justitie) waren allen Franschen. Toen die te Winschoten zich in het begin van 1814 verwijderd had, werd Wichers zijn opvolger, nu met den titel officier. Op 17 Juni 1827 werd hij benoemd tot president van die rechtbank. Op 16 Sept. 1838 werd hij benoemd tot raadsheer in het toen opgerichte Provinciaal gerechtshof van Groningen. Hij verhuisde toen naar Groningen.

Op 15 Jan. 1843 werd hij tot vice-president, 14 Sept. 1848 tot president van het hof benoemd.

Op 19 Juli 1844 werd hij door de Staten der provincie Groningen tot lid van de Tweede Kamer gekozen. Hij schaarde zich onmiddellijk bij de meest vooruitstrevenden en was een der 9 leden, die onder aanvoering van Thorbecke (dl. IV, kol. 1308) een voorstel tot vrij ver gaande herziening der grondwet deden. Op 31 Mei 1845 werd besloten, dat in afwachting van een regeeringsvoorstel, het ingediende voorstel niet behandeld zou worden.

Met het oog op zijn houding bij deze gelegenheid werd hij bij zijn periodieke aftreding tegen Oct. 1846 op 6 Juli te voren niet herkozen als Kamerlid. Dit wekte onder Groningen's ingezetenen zooveel verontwaardiging, dat de kiezers hem in Oct. 1846 tot lid van den raad der stad kozen en dat hem door meer dan 1000 ingezetenen op 7 Jan. 1847 een huldeblijk werd aangeboden. De meerderheid der Staten veranderde spoedig van meening en 6 Juli 1847 werd Wichers opnieuw tot Kamerlid gekozen.

Na de grondwetsherziening werd hij 30 Nov.

[p. 1196]

1848 in de kiesdistricten Groningen en Appingedam tot lid der nieuwe Tweede Kamer gekozen. Hij nam de benoeming voor Groningen aan. Toen de Kamer ingevolge de kieswet ontbonden werd, werd Wichers weder door een deel der liberale partij candidaat gesteld, maar velen achtten het beter, dat, nu het Kamerlidmaatschap veel meer arbeid dan vroeger vereischte, deze betrekking niet meer met het presidium van het hof gecombineerd werd. Men stelde een ander liberaal tegenover hem, die 27 Aug. 1850 veel meer stemmen dan Wichers verkreeg. Maar bij de herstemming waren de kiezers tot inkeer gekomen en werd hij herkozen.

Op 12 Sept. 1850 werd hij benoemd tot curator der groningsche universiteit.

Op 9 Oct. 1850 verkreeg hij op enkele stemmen na de meerderheid voor eersten candidaat voor het voorzitterschap der Tweede Kamer, maar een ander werd gekozen. Op 22 Sept. 1851 nam hij, daar hij de combinatie toch langzamerhand te zwaar achtte, ontslag als Kamerlid, maar 30 Aug. 1859 werd hij, die nog een zeer krachtig man was, opnieuw als zoodanig gekozen. Eerst 23 Aug. 1863 nam hij opnieuw ontslag.

Hij verkeeg op verzoek eervol ontslag als curator 6 Aug. 1872 en als president in 1874. Ook toen was hij nog verwonderlijk kras.

Hij huwde 11 Apr. 1816 Hendrietta Fernandida Trip, geb. 17 Juni 1792, overl. 8 Juli 1840, bij wie hij een zoon Cornelis Bernard, die volgt, en een dochter had.

Ramaer