Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Staveren, Johannes van (1)]

STAVEREN (Johannes van) (1), geb. te Maassluis 6 Sept. 1662, overl. te Amsterdam 6 Nov. 1724. Hij is een zoon van Petrus van Staveren (zie beneden), studeerde te Leiden, werd proponent in 1685 en predikant te Nootdorp in het najaar van 1686, te Alkmaar in Jan. 1695, te

[p. 962]

Amsterdam 4 Nov. 1703, waar hij ongehuwd stierf. Leonardus Beels (zie dl. IV, kol. 96) schreef zijn lijkrede, uitgesproken op Zondag 12 Nov. 1724 in de Oude Kerk: Henochs wandel in een lijkrede op Ds. J. van Staveren (Amst. 1724). Hij schreef: 't Ontluystert Nederland door de dood van den grootsten landgenoot, erffstadhouder.... der vrije Batavieren, William de IIIde, in een Lijkreden aan de gemeente van Alkmaar over Klaaglied 5: 16, op den 26 Maart.... (Leyd. 1702); Jacobs testament en dood, over Gen. 49, waarachter twee leerredenen ter opening en sluiting van de noordhollandsche synode (te Haarlem?) (Amst. 1714); Over de vijftien eerste capittelen van Exodus (Amst. 1718), over hetzelfde onderwerp als: De zegevierende uittogt en verlossing van des Heeren volk uit Egypten (Amst. 1725); Lijkrede op Florentius Bomble (zie dl. V, kol. 46) (Amst. 1722).

Zie: B. Glasius, Godgeleerd Nederland III ('s Hert. 1856), 389; Kobus en de Rivecourt, Biographisch Handwoordenb. II (Zutph. 1870), 949; Visscher en van Langeraad, Het Protest. Vaderland. Biogr. woordenboek I (1907), 374; Kerkelijk Handboek (1907), Bijl., 143; (1908), Bijl., 99, 102; R. Dijkstra, Gedenkboek der Nederd. Herv. gem. van Amsterdam (Amst. 1928), 197; Veeris en de Paauw, Vernieuwt kerkelijk alphabeth (Enkh. 1750), 195; R. Arrenberg, Naamregister van Nederduitsche boeken tot 1787, 489; Noordbeek en Mourik, Naamrol van godgel. schrijvers, vierde druk (Amst. [1752]), 8, 31, 34, 245; H.C. Rogge, Bibliotheek van Contraremonstr. geschr. (Amst. 1866), 203.

Knipscheer