Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Rouville, Abraham Matthieu de]

ROUVILLE (Abraham Matthieu de), geb. te Middelharnis 1813, overl. te 's Gravenhage 9 Oct. 1881.

Den 13den September 1830 werd hij als student aan de leidsche academie ingeschreven, waar hij in 1835 onder Thorbecke promoveerde tot doctor in de beide rechten op een proefschrift De jure albinatus, tum secundum juris antiquioris Francici principia, tum in codice nostro servato. Als advocaat vestigde hij zich te Brielle, waar hij door eenige vlugschriften belangstelling toonde voor vragen van den dag. In 1848 schreef hij Het voorstel van het tijdelijk ministerie tot bezuiniging in het regtswezen, getoetst aan de belangen eener goede regtsbedeeling; in 1851 Gedachten over eene nieuwe wetgeving van militair strafregt voor de Nederlandsche land- en zeemaqt en de schutterijen, met eene proeve van een eerste boek van een militair strafwetboek. Als rechter-plaatsvervanger was hij aan de rechtbank te Brielle verbonden.

In 1856 werd hij benoemd tot procureur des Konings in de kolonie Curaçao. In die hoedanigheid maakte hij de verandering mee in de bestuursinrichting, die bij het regeeringsreglement van 1865 den 1sten Januari 1866 haar beslag kreeg. De Rouville kreeg daarbij den titel van procureurgeneraal. Echter is hij niet lang als zoodanig werkzaam geweest; bij Kon. besl. van 8 Febr. 1866 volgde zijn benoeming tot gouverneur der kolonie, welk ambt hij twee maanden later aanvaardde. Als procureur des Konings was hij ook ambtelijk lid van den Kolonialen raad geweest. De vrijlating der slaven kwam mede in dezen tijd (1 Juli 1863) tot stand. Met de verandering der bestuursinrichting zou gepaard gaan de invoering van nieuwe wetboeken, gemaakt naar het voorbeeld der in het moederland geldende wetboeken. In Themis (1864) had hij over dit onderwerp Eene stem uit de verte doen hooren. Als gouverneur mocht hij aan de invoering der nieuwe wetgeving (1 Mei 1869) meewerken. Brusse, Curaçao en zijne bewoners deelt mee, dat de gouverneur de Rouville veel gedaan heeft voor verfraaiing der stad, en dat de straatverlichting aan hem te danken is. Wat de genoemde schrijver daaraan toevoegt, dat het subsidie van het moederland onder de Rouville's bewind grootelijks zou zijn opgevoerd, is echter niet juist; het verminderde van ƒ 160.000 tot ƒ 50.000.

Tot zijn ontslag in 1871 leidde een geschil met Venezuela. Met ontduiking der bestaande wettelijke bepalingen werden uit Curaçao wapens en ammunitie uitgevoerd naar de vaste kust, en beide elkander daar bestrijdende partijen hadden op Curaçao haar uitgeweken aanhangers en vonden

[p. 842]

steun bij de ingezetenen. Einde 1869 beklaagde zich de regeering van Venezuela bij den nederlandschen consul-generaal over samenspanning op Curaçao tegen den pres. a.i. Monagas. Op Curaçao geschreven brieven o.a. van Guzman Blanco en diens vader werden onderschept. De minister van Koloniën de Waal gelastte den gouverneur de (4) briefschrijvers uit te zetten. De bevolking en de Koloniale raad protesteerden. Een verzoek van den raad aan den gouverneur om de uitvoering van dezen last op te schorten werd ingewilligd. Inmiddels hadden Guzman Blanco en een ander heimelijk Curaçao verlaten, een derde werd gedwongen te vertrekken en Guzmans vader liet men blijkbaar ongemoeid, want deze werd door zijn inmiddels tot president van Venezuela uitgeroepen zoon naar Venezuela geroepen en plechtig door een commissie afgehaald (Mei 1870). De Rouville's houding in deze zaak leidde tot zijn ontslag bij Kon. besl. van 17 Sept. 1870. Corporaal, De internationaalrechtelijke betrekkingen tusschen Nederland en Venezuela 1816-1920 meent, dat de Rouville's talmen daartoe leidde; zelf heeft hij in den Kolonialen raad meegedeeld (28 Oct. 1870), dat hem ten leste verweten werd, dat hij de uitvoering van het uitzettingsbesluit, dat voor de verhouding met Venezuela van zoo vèr strekkende gevolgen is geweest, niet met toepassing van art. 43 van het regeeringsreglement had geschorst. Diep verontwaardigd ging de gouverneur naar Nederland terug, waar hij verder een ambteloos leven leidde.

Werken, behalve de genoemde: De vraag van regt in de zaak van het Nederlandsche schip ‘De jonge Albert’, kapitein van der Zee en verder opstellen in Themis, aan welk tijdschrift hij als medewerker was verbonden, 1848, 1849, 1850, 1860, 1862.

Zie: Encyclopaedie van Nederlandsch West Indië, i.v.; Weekblad van het recht nos. 3270, 4680; Publicatieblad van Curaçao 1866-1871; De Onpartijdige; De Onafhankelijke; De Curaçaosche courant; Civilisado; Amigoe di Curaçao en de in den tekst aangehaalde geschriften en boeken.

de Gaay Fortman