Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Hanneron, Antonius de]

HANNERON (Antonius de), of Haneron, Aneroen, geb. in het bisdom Atrecht, magister en decretorum doctor aan de universiteit te Parijs, protonotarius apostolicus, heer van Steenvoirde, proost te Maastricht, overleed als proost van St. Donaas te Brugge 10 Dec. 1490. Hij werd, 21 Jan. 1430, aangenomen in den raad van de faculteit van de philosofie aan de jonge universiteit te Leuven, waar hij zes jaar leeraarde. Zooals het gebruik was, vereenigde hij in zijn huis een aantal studenten, aan wie hij les gaf. Hij werd tot deken zijner faculteit gekozen en 1434 tot rector magnificus van de universiteit. 1484 stichtte hij in zijn huis met tuinen het college Sint-Donaas met beurzen voor vijf studenten in de rechten. De stichting brengt nog jaarlijks iets op. Mr. Ant. Hanneron werd de leermeester van den lateren hertog Karel den Stoute, daarna zijn raadsheer en die van aartshertog Maximiliaan. Door hun steun verkreeg hij rijke kerkelijke beneficies. 1443 was hij aartsdiaken van Kamerijk en persona van Brecht, 1444 kanunnik van Sint-Servaas te Maastricht, daarna proost van Sint-Waudru te Mons (Bergen), van Sint-Bartholomeus te Bethune en van St. Servaas te Maastricht.

1462 werd hij door den hertog naar Rome gezonden. Hij verkreeg van den Paus dat bij de proosdij van Sint Servaas, omdat haar inkomsten waren verminderd, een kanunnikdij met prebende werd gevoegd, 1462, 7 Oct. (Brom, Archivalia in Italië II, no. 1668). Te voren was hij aangesteld als collector van de apostolische Kamer, 1451; daarna, 1462, verkreeg hij de waardigheid van protonotarius apostolicus. Toen Gijsbertus van Brederode, gekozen bisschop van Utrecht, moest wijken voor David van Bourgondië, die benoemd werd, kwam men ten slotte tot een verdrag, waarbij bisschop David de proosdij van Sint Donaas te Brugge afstond aan van Brederode. Het was de grootste kerkelijke waardigheid in Vlaanderen. Van Brederode ruilde zijn proosdij met die van Sint Servaas te Maastricht in bezit van Hanneron, 25 Dec. 1467. Aan de proosdij van Sint-Donaas was verbonden de waardigheid van kanselier van Vlaanderen en Meester van de inkomsten. Als zoodanig en als lid van den Geheimen Raad van hertog Karel gehaat, werd proost Hanneron door de opstandige Gentenaren en anderen gevangen en weggevoerd naar het kasteel in Vilvoorde, waar hij bijna zijn hoofd liet.

Tijdens zijn verblijf te Rome, 1462, wist hij de commende te verkrijgen van de abdij Sint-Andries bij Brugge. Hevige tegenstand belette hem er van bezit te nemen. Hij sloot een overeenkomst, waarbij hij een pensioen ontving van 200 gulden.

Hanneron wordt geprezen als een man van hooge geleerdheid en van groot verstand. Hij werd

[p. 328]

in het koor der Sint Donaaskerk te Brugge begraven. Campbell, Annales de la typographie Néerlandaise au XV siècle (la Haye 1874), 250-251 no. 907-909 vermeldt een drietal letterkundige werkjes, uiterst zeldzame wiegedrukken, van zijn hand, nl. De epistolis brevibus edendis (z.j.), Dyasinthetica (Antw. 1487) en Tractatus de coloribus verborum et sententiarum cum figuris grammaticalibus (1475, waarschijnlijk Utrecht).

Bij Foppens, Paquot in de Biogr. nat. Belg. enz. komt A. de H. niet voor.

Een Mr. Antonius Hanneron wordt vermeld als benoemd tot het pastoraat te Hulst 1540. Hij leefde, zoo dit jaartal juist is, een halve eeuw later. Waarschijnlijk behoorde hij tot dezelfde familie als de proost van Maastricht en Brugge.

Zie: Sanderus, Flandria illustrata, 2e ed. II, 66; Gallia Christiana V, 246; de Schrevel, Hist. du Seminaire de Bruges II, 21-34, 78, 450; Analectes hist. eccl. XVII (1881), 346, 349, 361, 362; XXVII (1898) 256, 300, 429; XXX (1903) 206-208, 210-214, 257; XXXIII (*907), 437, 438; Berlière, Inventairc des Libri obligationum et solutionum (Rome 1904), 1727, 1730, 1731, 1739; dez., Invent. des Diversa Cameralia 384, 394, 506, 589, blz. 233; Hain, Repertorium bibliogr. III, no. 8352; Chroniques des religieux des Dunes (Brux. 1870), 605, 611; N.D., Chronyke van Vlaanderen II, 519, 525, 559.

Fruytier