Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Mutsaers, Mr. Jacobus Arnoldus]

MUTSAERS (Mr. Jacobus Arnoldus), geb. te Tilburg 28 Jan. 1805, overl. te 's Gravenhage 2 Febr. 1880, was de jongste zoon van B.A. Mutsaers en M.E. de Greef.

Hij studeerde en promoveerde aan een zuid nederlandsche hoogeschool en zette zich vervolgens als advocaat te Tilburg neder.

Op 1 Juni 1833 werd hij, die reeds eerder tot lid van den raad gekozen was, door zijn medeleden gekozen tot lid der Provinciale staten van Noord-Brabant en dezen kozen hem 9 Juli 1835 tot lid van Gedeputeerde staten. Op 8 Juli 1841 kozen de Staten hem tot lid der Tweede Kamer. Hij moest dus ontslag verkrijgen als Gedeputeerde.

Op 28 Juli 1842 werd hij benoemd tot kantonrechter te Tilburg, een ambt, dat wel met het Kamerlidmaatschap vereenigbaar was. Men bleef hem te Tilburg ‘den affekaot’ noemen, ook nadat hij deze functie sedert 1842 niet meer uitoefende.

Hij was als Kamerlid meestal medestander van Luyben (dl. VIII, kol. 1079), die omstreeks 1830 wel heftig in de oppositie geweest was, maar die later zeer gematigd geworden was. In dezen tijd was Storm (dl. V, kol. 821) de eenige, die zich geheel bij de liberalen aansloot. Hij was b.v. van oordeel, dat een grondwetsherziening van de regeering behoorde uit te gaan en stemde dan ook 30 Mei 1845 tegen het in overweging nemen van de voorstellen tot grondwetsherziening der 9 mannen, dat toen met 34 tegen 21 stemmen verworpen werd.

Hij werd, nadat zijn broeder (die voorgaat) tot lid van Gedeputeerden gekozen was, weder 5 Oct. 1843 tot lid van den raad van Tilburg gekozen. Toen de grondwet van 1848 tot stand gekomen was, werd hij in het kabinet de Kempenaer (dl. III, kol. 677)-van Heemstra (dl. III, kol. 558)

[p. 706]

op 24 Nov. 1848 opgenomen als minister van Roomsch-Katholieken eeredienst. Bijna tegelijk werd hij bij de verkiezingen ingevolge die grondwet 27 Nov. herkozen tot lid der Tweede Kamer, nu voor het district Tilburg.

Met genoemd kabinet trad Mutsaers 1 Nov. 1849 als minister af. Hij werd 16 d.a.v. benoemd tot lid van den Hoogen Raad.

Toen Lightenvelt (dl. VIII, kol. 1044) ruim een half jaar na de Aprilbeweging tot gezant te Parijs benoemd zou worden, werd Mutsaers door minister van Hall (dl. VII, kol. 517) gepolst of hij weder minister van Roomsch-Katholieken eeredienst zou willen worden. Hij was van oordeel, dat het kabinet zich met gematigdheid tegenover de Roomsch-Katholieken gedragen had en, terwijl in Aug. te voren, toen Lightenvelt de reis naar Rome tot onderhandeling met den pauselijken stoel aanvaardde, geen enkele Roomsche van beteekenis bereid was, zijn portefeuille eenige maanden waar te nemen, stemde Mutsaers er nu in toe, zijn opvolger te worden. Hij werd 31 Dec. 1853 benoemd. Dit was het bewijs, dat de pacificatie, op welke van Hall roemde, werkelijk had plaats gevonden.

Voortaan zien wij Mutsaers telkens afwisselen tusschen minister (steeds van Roomsch-Katholieken eeredienst) en lid van den Raad van State.

Het kabinet van Hall-van Reenen (dl. II, kol. 1176) trad 1 Juli 1856 af; 23 Juni werd hij benoemd tot lid van genoemden raad. Hij bleef het departement nog tot 1 Aug. d.a.v. waarnemen omdat er nog geen geschikt opvolger was; toen die gevonden was, aanvaardde hij op laatstgenoemden dag het lidmaatschap.

Opnieuw werd hij 23 Febr. 1860 minister in het kabinet van Hall-van Heemstra. Met dat kabinet trad hij 14 Mrt. 1861 af en 29 d.a.v. werd hij weder lid van den raad. Toen dit lichaam gereorganiseerd werd, werd hij 27 Juni 1862 met ingang van 1 Juli opnieuw daarin opgenomen.

Hij werd 9 Febr. 1867 lid eener staatscommissie tot herziening der wetgeving op de eigendomsoverdracht van onroerende goederen, van het hypotheekstelsel en van het notariaat. Nadat deze commissie haar voorstellen had ingediend, werd zij 27 Juni 1870 ontbonden.

Met het oog op zijn leeftijd verzocht hij ontslag, dat hem 23 Febr. 1877 eervol verleend werd. Hij werd tegelijk benoemd tot minister van staat.

Hij huwde Anna Adelia van Dooren, geb. 16 Sept. 1805, bij wie hij 6 zonen en 2 dochters had.

Ramaer