Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Meijer, Laurentius]

MEIJER (Laurentius), geb. te Wezel 11 Oct. 1727, overl. te Franeker 25 Aug. 1798, werd 5 Sept. 1747 te Groningen ingeschreven als theol. stud. en verdedigde aldaar in 1752 onder prof. Gerdes een Dissertatio exegetica in Cap. XV Ep. ad Corinth. Van 1753-60 stond hij als predikant te Jemgum van 1760-63 te Uttum, van 1763-88 te Twijzel en Kooten, waar hij 7 Mei 1788 zijn afscheid nam, om te vertrekken naar Franeker, waar hij benoemd was tot hoogleeraar in de godgeleerdheid en als zoodanig tot zijn dood werkzaam was. Van hem zagen het licht: Een verhandeling over Ps. 124 (1764); Zeedige Aanmerkingen over de Kristelijke liefde, zo als dezelve in eene Leerreden over Joh. XV: 17 in Vrieslands hoofdkerk is voorgesteld en vervolgens in druk gegeven van den Weleerw. heer G.T. de Cock (Leeuwarden 1766). Vanwege het stolpiaansch legaat werden bekroond zijn prijsantwoorden Utrum Deus potestatem legislatoriam ex mero arbitrio exerceat? (1770) en De existentia Dei demonstranda ex attributis, mundanarum rerum omnium communibus (1773), en vanwege Teyler's Genootschap zijn Dissertatio de mutuo verae Philosophiae et Christianae religionis nexu (1786). Inmiddels had hij de Reegelen en voorbeelden voor eerstbeginnenden Geestelijken van J.F. Jakobi uit het Hoogduitsch vertaald (Leeuwarden 1773) en een Diss. philol. theol. de facie Stephani angelica, ad illustrandum locum Act. VI, 15 (Bibl. Hagana V, 558, Lugd. Bat. 1774) geschreven. In den strijd tegen Semler publiceerde hij een Com-

[p. 671]

mentatio de Inspiratione Sacrae Scripturae (1784). Nadat hij de Verhandelingen over de Goddelijke eigenschappen (Gron. 1774-83), 4 dln. had voltooid, voorzag hij Bussching's vertaling van den Bijbel der Natuur van Scheuchzer en Donat met wetenschappelijke aanmerkingen (1784-92). Ook werkte hij mede aan de Godgeleerde Bibliotheek van prof. Muntinghe. Hij aanvaardde zijn leerstoel (2 Juni 1788) met een Oratio de avertendo, quod religionum diversitas efficere possit damno (Franeq. 1788). Tot den reeds tanenden roem der academie heeft hij wegens de gebreken des ouderdoms en toenemende zwakte weinig kunnen bijdragen. Hij was gehuwd met Titia Lubbers, een dochter van den groninger hoogleeraar Theod. Lubbers (dit deel, kol. 625), die hem overleefde tot 25 Oct. 1807.

Zie: W.B.S. Boeles, Frieslands Hoogeschool en het Rijks- Athenaeum te Franeker (Leeuwarden 1879) II, 626-629; P.F. Reershemius, Ostfr. Prediger Denkmal (Aurich 1774), 100, 203; Ypey, Geschiedenis van de Kristel. Kerk in de 18e eeuw IV, 306, 307; Chr. epp, Joh. Stinstra en zijn tijd II, 45 en verdere literatuur bij Boeles; en mijn Stads- en Dorpskroniek van Friesland (1700-1800) (Leeuwarden 1930) I, zie Register.

Wumkes