Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Meuschen, Johan Gerhard]

MEUSCHEN (Johan Gerhard), geb. te Osnabrück 4 Mei 1680, overl. te Coburg 15 Dec. 1743. Hij studeerde te Jena, was in 1703 buitengewoon hoogleeraar in de wijsbegeerte te Kiel, in 1704 predikant te Osnabrück. Op 13 Oct. 1707 is hij te 's Gravenhage beroepen als luthersch predikant. Hij diende de gemeente aldaar van 1708 tot in Mei 1716, toen hij als opperhofprediker naar Hanau vertrok. Van hier werd hij generaal-superintendent, predikant en hoogleeraar te Coburg in 1723, waar hij bleef tot zijn dood. Van zijn geschriften worden vermeld: Observationes de vita, morte et scriptis Hugonis Grotii, een blijkbaar weinig bekend werk dat wij niet genoemd vonden in den catalogus van de Grotius-tentoonstetting te 's Gravenhage 13-28 Juni 1925 (Leid. 1925), 71-77; Curieuse Schaubühne durchlauchtigstgelährter Dames; Christliches Bedencken von Reformation der Universitäten und Schulen; Evangelisches Unterricht von Röm. Fronleichnams-Feste; Beschreibung der lieben Frauen und derselben Hauses zu Loretto; Die geöffnete Bahn zum inwendigen Reiche Gottes; Altar des Friedens; Eröffnete Bahn des wahren Christenthums; Heilige Moralien über die Leidens-Geschichte Jesu; Sendschreiben an P. Henr. Cohlenthal, Soc. Jesu; Greuel der jesuitischen Bosheit wider P. Cohlenthal; Hohes Geheimniss der geistlichen Geburt Christi in der Seele; Das singende hanauische Zion oder hanauisches Gesangbuch; Die höchste Kunst, grossmüthig und selig zu sterben; Der Garten und Tempel des Todes; Anweisung zur Verleugnung der Welt und sein selbst; Anweisung zur würdigen Vorbereitung zum heiligen Abendmahl; Die in der ersten Kirche gebräuchliche apostolische consecration des heiligen Abendmahls ....; Francisci Burmanni Leben und Schriften (zie dl. IV, kol. 352). In handschrift liet hij na: Entwurf der holländischen jesuitischen Historie und Unruhe.

Zijn portret is gegraveerd door een onbekend kunstenaar.

Zie: J. Loosjes, Naamlijst van predikanten enz. der Luth. Kerk in Ned. ('s Gravenh. 1925), 196; Jöcher, Gelehrten Lexicon III, 493-495.

Knipscheer