[Ludovicus, Philippus]
LUDOVICUS (Philippus), geb. in 1592 te Tirschenreuth in de Opper-Palts, gest. 22 Juli 1667 te Maastricht, predikant.
L. werd op 8 Mei 1613 ingeschreven in het album studiosorum der universiteit van Altdorf. Hij heeft in de beiersche Opper-Palts en in Bohemen op verschillende plaatsen als prediker dienst gedaan, totdat hij als alle andere predikanten door den hertog van Beieren verdreven werd (2 Dec. 1625). Hij toog nu naar den Haag, waar hij voor de Hoogduitsche gemeente in de engelsche kerk gepredikt heeft gedurende 6 jaren. Na de reductie van de stad Maastricht aan de Staten-Generaal in 1632 werd L. predikant te Maastricht. Hier heeft hij hard gewerkt en veel gestreden en geleden voor den opbouw der Geref. kerk en tot handhaving en uitbreiding daarvan. Ludovicus is vooral bekend uit de geschiedenis van het te Maastricht in 1638 ontdekte verraad. Negen personen werden ter dood veroordeeld en L. werd door den krijgsraad belast met hun geestelijken bijstand. Hun biechtvaders werden niet toegelaten. L. heeft een boekje daaromtrent samengesteld, waaraan een heele geschiedenis verbonden is, genaamd: Cort vertoogh van de wtkomste, laetste discoursen ende woorden, gepasseert ende gevallen tusschen de predicanten van de geref. kercke tot Maestr. ende de conspirateurs van 't grouwelick verraet tegens deselve stadt, door de hand des scherprechters geexecuteert in den jare 1638 (Dordr. 1638). Het zeldzame geschrift brengt den lezer van heden, protestant of katholiek, huivering en is erg onsmakelijk. Andere geschriften van L. schijnen verloren te zijn.
De eerste vrouw van L. heette Veronica,