Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Niellon, Charles]

NIELLON (Charles), geb. te Straatsburg 15 Febr. 1795, overl. te Laeken 26 Febr. 1871, werd in 1812 soldaat en klom spoedig op tot sergeanten eindelijk in 1815 tot maréchal de logis. Hij was in 1817 in garnizoen te Chartres, maar daar hij meende dat er geen toekomst in het dienen bij het fransche leger was, deserteerde hij in 1817. Hij ging toen naar Brussel, waar hij tooneelspeler bij een kleinen troep werd. Van 1826 tot 1828 was hij secretaris van een russisch generaal. Daarna ging hij te Parijs wonen en stelde aan den boekhandelaar Soutelet voor, zijn reisherinneringen uit te geven; deze weigerde dit. Hij wilde die nu zelf uitgeven en heeft valschheid in geschrifte gepleegd om daarvoor aan geld te komen. Daarvoor werd hij tot 10 jaren galeistraf en brandmerk vereoordeeld, maar hij wist te ontkomen en werd te Brussel verbonden aan een anti-gouvernementeel blaadje le Minerve.

Op 25 Aug. 1830 stelde hij zich aldaar aan het hoofd van een volkstroep, wierp met hen een aantal barricaden op en plunderde met hen het huis van minister van Maanen (dl. IV, kol. 803) en andere. Hij werd den volgenden dag tot kapitein benoemd en heeft ann het hoofd van een troep eerst het kleine nederlandsche leger bij Schaarbeck aangevallen, en is vervolgens daarmede naar Leuven getrokken, waarvoor hij 27 Sept. tot luitenant-kolonel bevorderd en in dezen rang in het belgische leger opgenomen werd. Hij trok nu met zijin troep samengeraapt volk naar Lier, Waalhem, Berchem en Antwerpen, waar hij 27 Oct. aankwam. Nu maakte het voorloopig bestuur hem 29 d.a.v. brigade-generaal.

Hij had onder den generaal de Tiecken de Terhove, toen de tiendaagsche veldtocht begonnen werd, een commando aan de nederlandsche grens en waarschuwde koning Leopold en zijn staf ernstig voor de belangrijke maatregelen, die genoemden veldtocht dezerzijds voorbereidden. Daarop werd evenwel geen acht geslagen.

Op 12 Aug. 1830 was hij met zijn zeer gedunden troep op Leuven teruggetrokken, waar een catastrophe van het belgische leger alleen werd verhinderd door het België binnenrukken van een fransch leger van 50000 man onder maarschalk Gérard.

Niellon werd 20 Aug. 1831 benoemd tot commandabt der 1e brigade en 19 Oct. d.a.v. tot divisie-commandant te Gent.

De belgische legerleiding begreep, dat zulk een man, al had hij gedurende de eerste maanden van den opstand goede diensten bewezen, ongeschikt

[p. 1216]

was om aan het hoofd van een belangrijke legerafdeeling te staan, en op den leeftijd van nog geen 38 jaar werd hij bij koninklijk besluit van 26 Jan. 1833 op non-activiteit gesteld.

Hij ging toen te Bartonville in belgisch Luxemburg wonen en vertrok eenige jaren daarna naar Laken bij Brussel. Hij stierf geheel berooid. Zijn weduwe Louise Christine Emilie Torris, die met 4 zonen een dochter achterbleef, verkreeg bij een afzonderlijke wet een pensioen van 4000 francs.

Niellon schreef: Histoire de la révolution de Bruxelles de 1830 à 1833 (Bruxelles 1868), een werk waarin tallooze onwaarheden voorkomen en waarin hij een aantal zijner krijgsmakkers van verraad beschuldigt.

Ramaer