Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Hilger]

HILGER, wijbisschop van Keulen en Luik, genaamd de Brugis, werd verheven tot bisschop met den titel van Budua, Biduanis, 1446. Hij behoorde tot de orde der Carmelieten, was doctor in de theologie aan de universiteit te Keulen en prior van de kloosters te Mainz 1430, Straatsburg 1434, Keulen 1437. De aartsbisschop van Keulen, Theod. van Meurs, koos hem tot zijn penitencier, 1440. Eerst was hij werkzaam als wijbisschop in Keulen. 1448 mocht hij van den Paus een kerkelijk

[p. 774]

beneficie aannemen als bron van inkomsten. De wijbisschop had moeilijkheden met den kardinaal-legaat Nicolaas van Cusa, die in Duitschland kwam als afgevaardigde van den Paus, 1451-52. Deze trok de geldigheid der bisschopswijding van Hilger in twijfel en dwong hem Oct. 1451 te Tongeren de kerk te verlaten, aldus vertelt de kroniekschrijver Adr. van Oudenbosch (Martène, Amplissima collectio, t. IV, 1219). Bij den doortocht van den legaat te Maastricht verzoende zich de wijbisschop met den kardinaal. Wijdingsakten zijn bijna niet bekend van dezen wijbisschop. Hij wijdde 1451 het nieuwe St. Gertrudisklooster te 's Hertogenbosch (Coppens, Nieuwe beschr. bisdom 's Hertogenbosch III, 360; Schutjes, Gesch. bisd. den Bosch IV, 468). De wijbisschop Hilger had een Commentarius geschreven op de brieven van den apostel Paulus, welke bewaard werd in de bibliotheek der Carmelieten te Keulen. Hij overleed 1 Nov. 1452 en werd in het koor der kerk zijner orde te Luik begraven. Ernst vermeldt zijn grafschrift.

Zie: Revue Bénédictine XXIX (1912), 443- 444; Koch, Die Karmelitenklöster der Niederd. Provinz (Freiburg 1889), 33, 50, 64; Devilliers, Bibliotheca Carm. I, 291, II, 899, 923; Eubel, Hierarch. Cath. II, 125, 307; Habets, Gesch. bisdom Roermond I, 244.

Fruytier