Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Ramann, Christian Wilhelm Justus]

RAMANN (Christian Wilhelm Justus), geb. te Main-Stockheim in Beieren Febr. 1831, overl. te Amsterdam 28 Jan. 1907, vestigde zich omstreeks 1850 als makelaar in koffie te Amsterdam, waar hij zich associeerde met zijn landgenoot C. Aug. Müller. Hij had goede handelsrelaties in Noord-Duitschland en trad in 1852 ook op als reeder, door het in het leven roepen van eene geregelde zeilscheepvaart tusschen Amsterdam en Hamburg. In Maart 1854 zette hij dien dienst om in een stoomvaartdienst, die, naar werd opgegeven om niet te concurreeren met de Amsterdamsche stoomvaartmaatschappij (A.S.M.) van P. van Vlissingen, zou varen op Altona, dat tot Holstein, op Harburg, dat tot Hannover behoorde, en op Kopenhagen. Het kapitaal, eerst ƒ 89.600, werd in hetzelfde jaar gebracht op ƒ 185.600. Er werden voor de maatschappij twee stoomschepen gebouwd, die in 1855 en 1856 in de vaart kwamen. De maatschappij werkte, zooals in de eerste jaren van zulk

[p. 1034]

een onderneming vanzelf sprak, met weinig voorspoed. Ramann trok zich in 1857 uit de directie terug, terwijl Müller in het volgende jaar de directie nederlegde en P. van Vlissingen tot directeur gekozen werd. Hierdoor waren de twee op het oosten (behalve de Oostzee) varende stoomvaartmaatschappijen onder één hoofd gekomen.

Op 1 Oct. 1856 werd op initiatief van Ramann de Koninklijke Nederlandsche Stoomvaartmaatschappij (K.N.S.M.) opgericht. Behalve hij werden de invloedrijke kooplieden C.A. von Hemert en M.H. Insinger tot directeuren gekozen. In den aanvang werd door deze maatschappij op de Oostzee en op Bordeaux gevaren, in 1858 en volgende jaren ook op de Middellandsche Zee. Daar Ramann's zaken als makelaar te veel van zijn tijd vorderden, nam hij in 1858 zijn ontslag als directeur. De directie meende evenwel van zijne zaakkennis te moeten blijven profiteeren en kende hem het recht toe, voor de maatschappij te blijven teekenen. In 1865 werd hij opnieuw directeur. Op 8 Sept. 1863 sloten de A.S.M. en de K.N.S.M. eene overeenkomst, waarbij de vaart op de Oostzee aan eerstgenoemde, die op Hamburg en omstreken aan de tweede werd overgelaten. Met de Rotterdamsche Stoombootreederij de Maas, die onder bestuur der firma G. Schuurmans en Zoon stond, werd 1 Nov. 1865 eene overeenkomst aangegaan, die op eene fusie neerkwam; met het oog daarop werd de rotterdamsche koopman J.G. Betz in de directie der K.N.S.M. opgenomen. Sedert

[p. 1035]

1865 werd ook op de Adriatische Zee gevaren.

Nadat de brochure van M.H. Jansen (dl. II, kol. 629), Een brug over den Oceaan, de aandacht op de groote voordeelen van eene stoomvaart op Noord-Amerika gevestigd had, werd door de K.N.S.M. in het laatst van 1869 eene inschrijving geopend op eene leening van 5 millioen gulden voor dit doel. Er werd slechts voor 1½ millioen, later nog voor ƒ 700.000 ingeschreven. Voor dit geld werd de vloot der maatschappij uitgebreid. Wel werd 13 Mei 1870 de Stoomvaartmaatschappij Nederland opgericht met een kapitaal van 7 millioen. Ramann was hiervan een der directeuren. In 1873 werden van de K.N.S.M. opnieuw ƒ 872.000 aan aandeelen en ƒ 1.189.000 aan obligatiën geplaatst. In 1874 begon eene handelscrisis, die oorzaak was, dat men eenige nieuw gebouwde schepen buiten de vaart hield. In 1876 ging de vaart weder eenigszins beter doordat er reeds een hoewel niet zeer diepe geul in het Noordzeekanaal toegang tot Amsterdam gaf. In 1877 liquideerde de A.S.M. en de firma, die hare schepen kocht, liet de vaart op Hamburg en omstreken aan de K.N.S.M. over. Daarentegen verliet laatstgenoemde Duinkerken, waarop zij eenige jaren gevaren had. In 1875 nam de maatschappij een groot aantal aandeelen in de toen opgerichte maatschappij Zeeland, die toen eene vaart van Vlissingen op Queenborough opende. Gelijk in het algemeen, ging het deze maatschappij in de eerste jaren van haar bestaan zeer slecht. In 1879 werden de twee schepen, die met het oog op de amerikaansche vaart gebouwd waren, met groot verlies verkocht. In 1894 nam Ramann ontslag als mededirecteur der maatschappij Nederland. Hij werd toen tot haar commissaris benoemd.

Eerst in 1895 trad een betere toestand voor de K.N.S.M. in, die nog steeds tot 1900 verbeterde en waardoor de dividenden zéér hoog werden. In 1903 trok Ramann zich uit deze directie terug. Hij was steeds bereid, met raad en daad nieuwe maatschappijen, wier directeuren hem vertrouwen inboezemden, te steunen. Hij was o.a. mede-oprichter der Amsterdamsche omnibusmaatschappij, die de tramwegen in Amsterdam exploiteerde en die later aan de stad overdroeg.

Hij was verder commissaris van de Amstel-Rijn-Main-stoombootmaatschappij en van het amsterdamsch westelijk entrepôt.

Ook voor kunst voelde hij veel, zooals bleek uit zijn lidmaatschap van den raad van bijstand der vereeniging tot beoefening van vocale en dramatische kunst te Amsterdam.

Hij bleef, hoewel zijne kinderen in Duitschland betrekkingen hadden, na zijn uittreden uit zaken te Amsterdam wonen.

Ramaer