Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Puteanus, Martinus (2)]

PUTEANUS (Martinus) (2), ged. te Venlo 27 October 1672, overl. te Antwerpen 13 Maart 1744, zoon van Jacobus en Margaretha Boomers. Hij trad in 1691 in het noviciaat bij de minderbroeders te Erkelens en legde daar 28 December 1692 de plechtige kloostergeloften af. Den 25. October 1694 zijn te Venlo door hem en door Franciscus Schrijvers, onder leiding van Franciscus Sanguessa, lector der philosofie, stellingen verdedigd, die te Roermond bij Peter Vallen gedrukt zijn onder den titel: Predicatorum decus. In 1697 werd hij priester gewijd, in 1699 begaf hij zich naar Turnhout, om daar onderwijs in de wijsbegeerte te geven. Vervolgens was hij lector in de theologie te Antwerpen, te Leuven en daarna wederom te Antwerpen (1708-1716). Den 29. Augustus 1717 werd hij door het te Leuven gehouden kapittel tot gardiaan te Antwerpen benoemd, in 1720 werd hij

[p. 1028]

definitor, in 1723 wederom gardiaan te Antwerpen, in 1726 custos, in 1729 voor de derde maal gardiaan te Antwerpen, in 1732 nogmaals custos. In Augustus 1735 werd hij door het kapittel, te Mechelen vergaderd, tot minister provincialis gekozen. Den 3. Mei 1738 benoemde de generaal Joannes Bermejo hem tot zijn commissaris der duitsch-belgische provincie, maar hij nam wegens ziekte en zwakte 20 Januari 1742 zijn ontslag.

Zie: Gerard Krekelberg, Aanteekeningen over Limburgsche Puteani van beteekenis; H. Uyttenbroeck, De straten van Venlo, 115; Maasgouw (1900), 58.

Verzijl