[Pon, Abraham du]
PON (Abraham du), geb. te Zwartewaal in October 1695, overl. te Vlissingen 14 April 1747, zoon van Ds. Henricus, die volgt, en van Geertruyd de Roy.
Zijn moeder vestigde zich na den dood van haar man te Leiden. Hier bezocht A. du Pon de latijnsche school en verliet deze met een proeve van latijnsche dichtkunst, een door hemzelf vervaardigd carmen heroicum: De triumphis veterum Romanorum. Hij werd daarna te Leiden 3 Maart 1706 student in de theologie, en verdedigde onder F. Fabricius een specimen De iride signo foederis gratiae, en in 1715 een onder T.H. van den Honert: De argumento, scopo, occasione et methodo Ep. Pauli ad Romanos.
Bevorderd tot predikant, werd hij 11 Juli 1717 te Numansdorp, 21 Aug. 1718 te Overschie en 30 Dec. 1725 te Vlissingen bevestigd. Hij werd geroemd als een ijverig en getrouw leeraar, die ook studie maakte van de nederlandsche letterkunde en de vaderlandsche geschiedenis.
Hij was te Vlissingen gehuwd met Catharina van der Snippe, dochter van Robert v.d.S. koopman aldaar.
Zie: Kobus en de Rivecourt, Biogr. Wdb. II, 556; Vrolikhert, Vliss. Kerkhemel; Boekzaal (Juni 1747); Navorscher XVII, 375; Nagtglas, Levensber. v. Zeeuwen II, 416.
Regt