Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

(1927)–P.J. Blok, P.C. Molhuysen– rechtenstatus


[Hoeck, Adrianus van] HOECK (Adrianus van), geb. te Helmond 1 April 1754, overl. te Boxtel 7 Juli 1793, zoon van Wilhelmus van H. en van Hendrina Menders, ging in October 1772 naar de universiteit van Leuven en werd 1779 priester gewijd. In het begin van zijn priesterlijke loopbaan was hij waarnemend kapelaan te Meerloo (L.), in 1785 assistent te Driel en het volgend jaar kapelaan te Boxtel. Hij was een der vooraanstaande figuren in de patriottische beweging zijner dagen. Zoo zond hij o.a. een lijst van inteekenaren voor het vaderlandsche fonds naar Dr. Guljé te Helmond. In 1787 werd hij gevankelijk naar den Haag gevoerd, beschuldigd van medeplichtig te zijn aan het opruien van het volk. Bepaalde feiten konden hem niet worden ten laste gelegd, waarom hij dan ook spoedig uit de gevangenis ontslagen
[pagina 594]
en met groot gejuich in Boxtel ingehaald werd. Een door D. Nederveen geschilderd portret hangt bij de familie van Hoeck te Helmond van hem en van zijn drie andere broers-priesters: Johan Baptist (1769-1844) als pastoor te Vlierden overleden, Thomas (die volgt) en Wilhelmus (1763-1831) Minderbroeder. Zie: L. Schutjes, Geschiedenis van het Bisdom 's Hertogenbosch III, 352, V, 825; Krom, De Patriotten in de Meiery, 22; J. Heeren, Biogr. Wdb. van Helmond, 119, 121-123. Heeren