Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Hals, Harmen]

HALS (Harmen), hollandsch genre-schilder, geb. te Haarlem in 1611, aldaar gestorven in 1669. Eenige zoon van Frans Hals (1) uit diens eerste huwelijk. Dit is de zoon van Hals, van wien verreweg het grootst getal stukken (ongeveer 40) bekend zijn. Het Museum te Haarlem bezit stukken

[p. 522]

van hem, terwijl ook het Mauritshuis in 1917 in het bezit van een werk van hem is gekomen. Hij was geen groot meester, maar behoorde tot de goede volgelingen der haarlemsche school. Hij schilderde het liefst in roodbruinen toon. Vooral in eenige levensgroote halffiguren is de invloed van zijn vader sterk te bespeuren.

Zijn in 1644 door Frans (1) Hals geschilderd portret is in het Art Institute of Chicago.

Zie: Thieme-Becker, Allg. Lex. d.b. Kstlr., Bd. XV, en de literatuur-opgave aldaar.

van Strien