Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Gennep, Arnoldus van]

GENNEP (Arnoldus van), geb. te Rotterdam 4 Jan. 1766, overl. te 's Gravenhage 5 Juli 1846. Nadat hij langen tijd advocaat in zijn geboortestad was geweest, werd hij landdrost van Maasland, later lid van den Staatsraad, tot welke functies hij door Koning Lodewijk benoemd werd. In 1808 werd hij voorzitter van de toen benoemde commissie, belast met de voorbereiding van de invoering van den Code Napoléon. Het werk van die commissie, bestaande uit drie leden, is tot wet verheven en in 1809 ingevoerd als Wetboek Napoleon, ingerigt voor het Koninkrijk Holland. Met M.S. Asser en J. van der Linden vormde hij de commissie tot het ontwerpen van een wetboek van koophandel, in 1808 door den Koning benoemd. Het ontwerp van deze commissie is van groote waarde en is bijna geheel in het latere wetboek van koophandel overgenomen. Voorts werd hij in 1814 benoemd tot lid der commissie, belast met het ontwerpen van wetboeken van burgerlijk recht, van strafrecht, van koophandel en procesrecht. Na de restauratie heeft hij ons land groote diensten bewezen als lid van den Raad van State,

[p. 466]

(van 5 Juli 1814-9 Mei 1826), vice-president van het syndicaat, waarnemend minister van Financiën (van 10 Jan.-1 Juni 1837 en van 9 Jan. - 31 Juli 1840), lid der Eerste Kamer (van 9 Mei 1826 tot 24 Maart 1846), waarvan hij ook voorzitter is geweest (1838-1845), en minister van Staat. Hij genoot de achting en waardeering van koning Willem I, die hem vaak raadpleegde, vooral over de regeling van 's rijks financiën. Toen in 1839 een staatscommissie werd benoemd om den verwarden financiëelen toestand des rijks na te gaan en voorstellen tot verbetering te doen, werd hij tot voorzitter benoemd.

Hij was driemaal gehuwd 1^o met Jacobina Maria van Schack, 2^o met Cornelia Pilander, 3^o met Agatha Anna van Assendelft de Coningh.

Zie: Lodewijk Napoleon, Geschiedk. Gedenkst. II, 121, 283; Gedenkschr. van de Kon. Orde der Unie (1810) 41; Handel. v.d. Jaarl. Verg. der Maatsch. van Ned. Lett. te Leiden (1847) 14-16; Colenbrander, Gedenkst. dl. VII. vlg. passim.

van Heijnsbergen