Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Celles, A.P.F.G. graaf Visscher de]

CELLES (A.P.F.G. graaf Visscher de), geb. 10 Oct. 1779 te Brussel, overl. 1 Nov. 1841 te Parijs. Na de annexatie van de Oostenrijksche Nederlanden bij Frankrijk (1794) werd hij afgevaardigde in het departement van de Dyle, 1800 lid der brusselsche municipaliteit en van den departementsraad, 1805 luitenant der cavallerie bij het Noorderleger, 11 Febr. 1806 auditeur bij den Staatsraad van het Fransche keizerrijk en 10 Nov. prefect van de Beneden-Loire, kreeg 1808 den graventitel, werd 1811 prefect van het dep. der Zuiderzee te Amsterdam, als hoedanig hij zich door zijn strengheid gehaat maakte. Nov. 1813 vluchtte hij naar Parijs en werd weder in den Staatsraad opgenomen. 1814 naar België teruggekeerd, bleef hij tot 1821 ambteloos, totdat hij in dat jaar lid van de Tweede Kamer werd, als hoedanig hij dikwijls in oppositie tegen de regeering kwam en toch wegens zijn bekwaamheid gewaardeerd werd.

In het voorjaar van 1826 kwam de buigzame diplomaat, schijnbaar ‘comme simple voyageur’, gelijk de gezant Reinhold aan een vertrouweling schreef, te Rome, doch wist aldaar spoedig den invloed van Reinhold te overvleugelen. Leo XII belastte hem bij zijn terugkeer naar het vaderland met een uiterst welwillend schrijven aan Willem I, waarbij de Paus niet alleen zijn vertrouwen uitsprak over de voortreffelijke eigenschappen van de C., maar tevens den Koning met aandrang verzocht het placet op de Jubilé-bulle van 1825 te willen verleenen; zoo zou de weg gemakkelijker gebaand worden voor een bil-

[p. 291]

lijke regeling van het R.K. kerkgenootschap in de Nederlanden. Na zich gelukkig van zijn last te hebben gekweten, werd de C. 2 Sept. 1826 benoemd tot ‘ambassadeur extraordinaris en plenipotentiaris’ van Willem I in den Kerkelijken Staat. Het gelukte hem in een goed half jaar een concordaat te helpen voorbereiden, waarvan de eind-redactie 18 Juni 1827 te Rome werd vastgesteld, en dat de Koning door besluit van 25 Juli 1827 heeft bekrachtigd. Die overeenkomst is echter steeds een doode letter gebleven. 31 Dec. 1827 werd de C. van zijn post ontheven; tegenstanders hadden hem de gunst van den souverein afhandig weten te maken. Thans weder in de Tweede Kamer terug, bleek hij 1830 voor de administratieve scheiding der beide landsdeelen te zijn, maar sloot zich weldra bij den opstand aan, werd lid van het Congres te Brussel en gezant te Parijs, waar hij zeer werkte voor den hertog van Nemours als koning van België. Na de mislukking van die candidatuur trok hij zich terug, bleef echter te Parijs wonen en werd 1832 als Franschman genaturaliseerd, waarop hij weder onder Louis Philippe lid werd van den franschen Staatsraad in buitengewonen dienst.

Zie: P. Albers, Gesch. v.h. herstel der Hiërarchie, passim; Goulmy, Hiërarchie en Wetboek, 219; Biographie Nationale, i.v.

Hensen