Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Bruyne, Diederik]

BRUYNE (Diederik), of Theodoricus Brune, kartuizermonnik, overleden te Brugge 22 Sept. 1428. Hij trad in het klooster Dal der Genaden bij Brugge en werd aldaar geprofest. Gedurende eenige jaren was hij prior van deze chartreuse, vermoedelijk als opvolger van Tydeman Grauwert (II, kol. 504), dien men in 1391 belastte met de stichting van een kartuizerklooster buiten Utrecht.

Tijdens het westersche schisma was ook in de kartuizerorde een scheuring ontstaan. De fransche en spaansche kloosters hadden de partij van den paus van Avignon gekozen, terwijl de andere de obediëntie hielden van Urbanus VI. In 1395 ging de communiteit van het klooster Dal der Genaden van laatstgenoemde obedientie over naar die van Avignon. Diederik Bruyne, die het met dezen overgang niet eens was, werd nu genoodzaakt om met enkele andere monniken het klooster te verlaten. In April 1395 kwam hij te Utrecht, waar hij zich

[p. 226]

voegde bij zijn voormaligen overste Tydeman Grauwert, die als rector arbeidde aan de stichting van de chartreuse Nieuwlicht. In 1397 werd deze nieuwe nederzetting bij de orde ingelijfd en de ‘rector’ tot prior benoemd.

In 1398 werd Grauwert van zijn bestuursambt ontheven en benoemde het generaal-kapittel van Seiz (Oostenrijk), dat tijdens de scheuring dezelfde rechten had als de Grande Chartreuse, Theodoricus Brune tot diens opvolger. Veel was er nog te doen aan de voltooiing van den bouw. In 1401 ontving B. op zijn herhaald verzoek van het bestuur der orde ‘Misericordia’. In zijn plaats werd nu aan Diederik Sloyer (zie art. in dit deel) het bestuur des kloosters opgedragen.

Nadat in het voorjaar van 1410 de eenheid in de kartuizerorde was hersteld, kon Diederik Bruyne naar zijn moederhuis in Brugge terugkeeren. Hier bekleedde hij nu achtereenvolgens nog de functies van vicarius en prior. In September 1428 werd hij aldaar begraven.

Zie: le Vasseur, Ephemerides Ordinis Cartus. III (Monstrolii 1891) 333; le Couteux Annales Ordinis Cartus. VI (Monstrolii 1890), 447-448, 472-474, 537-538; H.J.J. Scholtens, Een Boek over Karthuizers (Roermond 1924) passim; Bijdr. en Meded. Hist. Gen. Utrecht, 9de deel (1886) 133-140, 155, 316; Maisons de l' Ordre des Chartreux II (Parkminster 1915) 195-196, 233-234.

Scholtens