Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Gronselt, Jan van]

GRONSELT (Jan van) of van Gronsvelt, vermaard rechtsgeleerde en professor, overl. te Leuven 5 Juni 1473, was waarschijnlijk een afstammeling der adellijke familie, aan wie het kasteel Gronsvelt bij Maastricht toebehoorde. Of hij dezelfde persoon is als de adellijke kanunnik van St. Servaas Jan de Gronsvelt, die 1427 in kapittel van St. Servaas te Maastricht prepositus equitaturae was en wiens jaargetij 31 Jan. aldaar gevierd werd, blijkt niet.

Jan van Gronselt behaalde aan de universiteit te Leuven, 17 Oct. 1434, het licentiaat in het burgerlijk recht en 2 Oct. 1436 den doctorstitel. Sinds 1434 trad hij op als professor in het burgerlijk recht en toen van Groesbeek 1444 ontslag nam, bekleedde hij diens leerstoel. Van Gronselt bekwam eene prebende in de St. Pieterskerk. Daarvan moest hij afstand doen, toen hij in het huwelijk trad met jonkvrouwe Gertrudis Hodenpijl. Van zijne kinderen zijn bekend: een zoon Johannes, die 1461 in den raad der universiteit werd aangenomen en een zoon Gerardus, die eerst in Perugia en daarna te Leuven studeerde.

[p. 643]

In de Kon. bibliotheek te Brussel, handschrift no. 1706 (v.d. Gheyn, Catal. manuscr. bibl. royale III, 99) vindt men van hem eenige oplossingen volgens het kanoniek recht: Casus de transitu ad aliam religionen; de confessario monialium, de monialibus etc.

1464 onderhandelde J. van Gronselt met het stadsbestuur van Leuven over het verhoogen van zijn traktement. Indien dit niet zou gebeuren, wilde hij naar elders vertrekken. In de raadsvergadering der stad werd hem zijn eisch toegestaan. Omdat hij vooral als assessor van den abt van St. Geertrui de stad vele diensten bewezen had, werd zijn traktement voor zes jaar bepaald op 300 rijnsche guldens. Nogmaals kreeg de professor hierover geschil met de stad, dat door overeenkomst in der minne werd geschikt. Hij voerde ook den titel van raad van den hertog van Brabant.

Hij bleef zijn leerstoel behouden tot zijn dood en werd begraven in de thans afgebroken St. Michielskerk naast zijne echtgenoote. Het opschrift van de grafzerk, versierd met hunne familiewapens, vermeldt Val. Andreas, Grand théâtre sacré de Brabant I 103, en Nicol. Vernulaei, Academia Lovaniensis (Lov. 1667), 156.

Zie: Analectes hist. eccl. Belg. XXX (1903), 39, 49, 147, 182, 187-190, XXXVIII (1912), 186-188, 283; Val. Andreas, Fasti acad. (Lov. 1650) 170; Daris, Hist. évèch. et princip. de Liège, 15 siècle, 318.

Fruytier