Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Buschman, Wilhelmus Engelbertus]

BUSCHMAN (Wilhelmus Engelbertus), geb. te Brüggen in het Guliksche 9 Juni 1689, overl. te Geffen 2 Oct. 1754; zijn ouders waren Hendricus, broeder van Petrus (1) Buschman en Catharina Stephani. Hij was predikant te Hooge en Lage Mierde en Hulzel sedert 1720, daarna van 1749 tot zijn dood te Geffen en Nieuwland, waar hij reeds 1747 werd beroepen. In het najaar van 1744 werd hij in zijn pastorie door struikroovers lastig gevallen en verkreeg, na een request aan Gedeputeerden te 's Hertogenbosch, dat op zijn huis een klok geplaatst werd om in geval van onraad door luiden de buren te kunnen waarschuwen. Uit zijn huwelijk, gesloten te Ravestein 2 Juli 1726 met Cathalina van der Horst (geb. te 's Hertogenbosch 1689) werden geboren Florentius B. in 1729 te Lage Mierde, 21 Sept. 1748 ‘annos academicos habens,

[p. 241]

honoris causa’ ingeschreven als theol. stud. te Leiden, 1755 predikant te Alem en Maren, waar hij reeds 1757 ongehuwd overleed, en Wilhelmus Engelbertus (2) B., op 19-jarigen leeftijd 2 Maart 1751 te Leiden als theol. stud. ingeschreven, 1756 predikant te Ravestein, na 1764 te Boxtel, waar hij 26 Juni 1781 overleed, zijn vrouw Mechteld Sibylla Vos (geb. 30 Maart 1735 te Nijmegen, gehuwd te Neerbosch 6 Oct. 1761) met vier minderjarige kinderen nalatende.

Zie: A. van Sasse van Ysselt, Een beangstigd predikant in Taxandria VIII (1901), 211 v.; Album Stud. Acad. Lugd. Bat. 1023, 1032; Genealogie v.h. gesl. Buschman, 3 v.

Kossmann