[Volcard, Jacobus]
VOLCARD (Jacobus), Volcardus, Bergensis, geb. te St. Geertruidenberg, volgens Paquot (Val. Andreas meende van Bergen), overl. te Leuven omstreeks 1530, was leeraar in de latijnsche en grieksche talen, welke hij uitmuntend kende en schreef. Hij hield, volgens het gebruik van dien tijd, te 's Gravenhage een school voor eenige jongelieden van aanzienlijken. De beroemde Viglius van Zwichem werd aan hem toevertrouwd om zijn opvoeding te verzorgen en om hem in de klassieke letteren te bekwamen, 1521. Het volgend jaar vergezelde hij zijn leerling naar Leuven, waar zij in het klooster der paters Bogaarden huisvesting vonden tot 1524. Na nog een jaar verbleven te hebben bij Gillis Vermeulen, werd Viglius, die de lessen volgde in het Kollege Busleiden, door zijn oom naar den Haag teruggeroepen, Sept. 1525. Volcard bleef te Leuven en ging voort met de opleiding van eenige jonge edellieden. Hij stierf vroegtijdig, omstreeks 1536. Hij gaf in druk uit: Oratio de usu Eloquentiae inobeundis muneribus publicis, habita Lovanii in disputationibus quotlibeticis, a Jacobo Volcardo, Bergensi, Antverpiae, apud Michaëlem Hillenium, in Rapo, Anno MDXXVI. Vandaar dat Volcard door alle biografen vermeld wordt, zooals Suffr. Petri, Val. Andreas, Sweertius, Foppens en Paquot. In zijne brieven roemt Viglius zijn meester hoog; hij raadpleegde hem in zijn jeugd steeds in alle zaken en volgde dat gevoelen. Hij zegt, dat hij bij zijn dood een beroemden naam naliet. De