Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Prinsen, Lambertus]

PRINSEN (Lambertus), geb. te Zenderen 2 Nov. 1777, overl. te Rietmole 28 Oct. 1840. Hij voltooide zijne studiën te Vreden in het Munstersche en werd 10 Aug. 1801 te Emmerik priester gewijd. In hetzelfde jaar werd hij op 29 Sept. benoemd tot kapelaan te Enschedé. Daar bleef hij tot hij als missionaris vertrok naar Kaap de Goede Hoop 18 Mei 1805, waar hij 4 Oct. d.a.v. aankwam (zie art. Jacobus Nelissen in dit Woordenboek deel II, kol. 981). Ten gevolge van de overdracht onzer Bezittingen aan de Kaap in handen der Engelschen, werd hem het langer verblijf aldaar ontzegd. Hij vertrok 28 Febr. 1808

[p. 1098]

en kwam 30 Mei wederom in het vaderland. Doch niet lang vertoefde hij hier; 30 Oct. 1807 vertrok hij naar Ned. Oost-Indië en landde 4 April 1808 te Batavia. In Dec. d.a.v. begaf hij zich naar Semarang, waar hij een parochie stichtte. Na den dood van Jacobus Nelissen nam hij het bestuur der missie waar, totdat hij in het einde van 1818 benoemd werd tot Praefectus Apostolicus. Hij bleef te Samarang tot 5 Juli 1828, toen hij zich te Batavia vestigde. Door den zwaren arbeid in de tropen was zijn gezondheid zoozeer geschokt, dat hij 5 Febr. 1830 naar het vaderland terugkeerde, waar hij 29 Nov. 1831 ontslag kreeg uit den Indischen dienst. In 1832 werd hij pastoor te Almelo, vroeg en verkreeg eervol ontslag in 1836 en vestigde zich eerst te Delden en daarna te Rietmole.

Zie: De Katholiek 1908, I, 257 vlg.; J.H.v.d. Velden, De R.K. Missie in Ned. Oost-Indië 1808-1908, 28-47.

van der Heijden