[Marcellius, Henricus]
MARCELLIUS (Henricus), geb. te Someren 8 Aug. 1593, trad 11 Oct. 1612 te Trier in 't noviciaat der Jezuïeten en overl. te Bamberg 25 April 1664. Hij was leeraar der wiskunde en wijsbegeerte te Mainz, toen hij voor den inval der Zweden uitweek naar Rheims, waar hij evenals later te Molsheim de godgeleerdheid onderwees. Te Bamberg verwierf hij den doctorsgraad in de theologie en was er van 1645-64 met het onderwijs van dit vak, later ook van het kerkelijk recht belast. Om zijn geleerdheid en godsvrucht stond hij in hoog aanzien en werd door twee bisschoppen van Bamberg tot zielsbestuurder gekozen. Behalve een aantal stellingen, die zijn leerlingen te Bamberg verdedigden, bezitten we van hem vele werken van ascetischen, theologischen en polemischen aard. Zijn Protestatio Christiana et aeternae salutis in sola catholica religione assecuratio (Bambergae 1644) beleefde drie drukken en werd door hem ook in 't duitsch uitgegeven (Bamberg 1645). Daartegen traden op Joh. Christoph. Seldius in een viertal geschriften en later ook Georg Möbius. Marcellius werd verdedigd door zijn ordebroeder Melchior Cornaeus. Seldius bestreed ook nog Marcellius' Sapientia pacifica filiorum Dei (Coloniae 1657). Zijn Theologia Scripturae divinae (Bruxellis 1658) werd in 1847 (Neapoli) en 1858 (Monteregali) herdrukt en opgenomen in Migne's Cursus Scripturae Sacrae I, 906-1184. Een verkorte fransche bewerking onder den titel: La voix de Dieu enseignant les hommes verscheen in 1858 te Parijs, een engelsche: The Divine Armory of Holy Scripture in 1894 te New-York.
Zie: Sotuellus, Bibliotheca Scriptorum Societatis Jesu (Romae 1676) 329; Coppens, Nieuwe beschrijving van het bisdom van 's Hertogenbosch ('s Hertogenbosch 1843) III: 1, 416; Sommervogel, Biblioth. d.l. Comp. de Jésus