Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Larrey, Isaac de]

LARREY (Isaac de), uit een edel Normandisch Hugenoten-geslacht, geb. te Montivilliers (Normandië) 7 Sept. 1638 (25 Jan. 1639 volgens den Dict. de la Noblesse), overl. te Berlijn 17 Maart 1719, oudste der 3 zoons van Jacques L. en Sara Miffant, studeerde in de rechten aan de hoogeschool te Caen en elders, en vestigde zich daarna als advocaat te Montivilliers. In 1660 huwde hij Anne Eudes. Zij ontviel hem in 1671 en hij hertrouwde met Elisabeth d'Allençon. Na zijne juridische studies, hield hij zich bezig met geschiedkundige navorschingen, waarmede hij zich later grooten naam verwierf. Om zijn gezin tegen het proselytisme der katholieken te beveiligen, besloot hij het land te verlaten. In 1683 begaf hij zich naar Berlijn om de bemiddeling van den keurvorst van Brandenburg voor zijn emigratie in te roepen. Door verscherping der maatregelen tegen de Hugenoten bleef deze poging zonder resultaat. Hij besloot toen heimelijk te vluchten, doch werd te Håvre met zijne vrouw en 4 kinderen aangehouden en eenigen tijd gevangen gezet. Eerst in 1687 slaagde hij er in met zijn gezin Amsterdam te bereiken, waar hij met zijne pen in zijn levensonderhoud moest voorzien. De Staten-Generaal benoemden hem tot hun historieschrijver. Hij bleef slechts korten tijd in Holland. Toen de keurvorst van Brandenburg hem den titel van hof- en gezantschapsraad aanbood, met een aanzienlijke jaarwedde, vertrok hij naar Berlijn. Koningin Sophie Charlotte verbond hem als dichter en voorlezer aan haar hof te Charlottenburg. Zijn zoon Henri L. werd generaal-majoor in dienst van de Staten-Generaal.

L. heeft verscheidene in zijn tijd vermaarde, geschiedkundige werken nagelaten. Deze hebben

[p. 882]

echter weinig wetenschappelijke waarde en reeds gedurende zijn leven, werd hij om zijne onnauwkeurigheden aangevallen. Zijn stijl wordt door zijne tijdgenooten algemeen geroemd. In de politiek stond hij democratische beginselen voor.

Zijn portret is in prent gebracht door W. van der Gouwen.

Werken: Hist. d' Auguste etc. (Rott. Berl. 1690; herdr. Rott. 1719); L' Héritière de Guienne (Eléonore de G.) (Rott. 1691; herdr. 1692, Parijs 1788); Hist. d' Angleterre, d' Ecosse et d' Irlande etc. (Rott. 1697-1713, 4 dln. Het IIe en IIIe dl. zijn met fraaie platen versierd); vert. in 't Nederl. door J.L. Schuer (Amst. 1728-30); Réponse à l' Avis aux Réfugiés (Rott. 1709); zie: Bayle, Hist. des sept Sages (Rott. 1713-16; herdr. Rott. Rouaan 1714-16, den Haag 1721, 1734); Histoire de France sous le règne de Louis XIV (Rott. 1718-21. III dl. 4^o. en IX dl. 12^o.; herdr. Luik 1723, IX dl. 12^o; Rott. (Rouaan) 1733-38), na den dood van L. vervolgd door Bruzen de la Martinière.

Zie: Haag, La France protestante; Sayous, Hist. de la litt. franç à l' étranger II, 169; Lachenaye Desbois, Dict. de la Noblesse; Nouv. litt. X, 455; Bibl. Germ. I, 222; Didot, Nouv. biogr. gén.; Niceron Mémoires; Jöcher, Allg. Gelehrten- Lex.; Hirsching, Hist. lit. Handbuch; Erman et Réclam, Mémoires III; Lenglet Dufresnoy, Méthode pour étudier l'hist.; Id.; Tablettes chron. de l'hist.; Basnage de Beauval, Hist. des ouvr. des sav.; Journ. des Sav. XXXIX, 58; Mercure déc. 1719.

Cler