Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Elger, Mr. Willem den]

ELGER (Mr. Willem den), geb. den Haag c. 1778, overl. te Rotterdam 1803. ‘Hij hadt een ongemeen vlug verstandt en eene weêrgadeloze geheugenisse.’ ‘In zyne jeugdt op het comptoir van een vermaarden pleitbezorger zynde, kreeg hy smaak in de rechten, en liet zich in de Latynsche tale onderwyzen, die hy in korten tydt tot zo verre magtig wierdt, dat hy in 't Roomsche recht de lessen van Sylvius, hoogleeraar in de rechten te Rotterdam, hoorde, en voorts zich zo wel bevlytigde, dat met veel roems der beiden rechten Doctor ingewyd wierd, en zo de liefde hem in 't voortzetten der practycke niet zo rampzalig gedwarsboomd hadt, zou hy een der eerste voorspraken van zynen tydt geworden zyn, doch die hertstocht maakte hem ongelukkig en was ook de oorzaak van zyne ontydige doodt.’ ‘In het stuk van godsdienst was hij van het gevoelen der Roomsche kerke.’ Ik voeg hier bij dat ‘W. den E., Roterodamus, 22, J(uris studiosus)’ voorkomt in het Album stud. Ac. Lugd. Bat. (ed. 1875) op 6 Oct. 1698 en dat hij er 10 Oct. 1698 promoveerde tot Dr. in de Rechten op Diss. de Justitia et Jure, itemque Jure naturali gentium et civili. Onder zijn vrienden worden genoemd Kornelis Boon van Engelandt, van Hessel, Henrik Brenkman, Willem Rabus, Elzalyn Karter.

[p. 564]

Zijn werken zijn de volgende: Pyrrhus. Koning van Epieren, treurspel uit het fransch van T. Corneille (Rott., P. van der Veer, 1698). De Mij. der Nedl. Lettk. bezit ook een ex. waarin het adres is overplakt met een strookje waarop: 's Gravenh., G. Gasinet (z j.); Manlius, blyeindend treurspel uit het fransch van Melle des Jardins (Amst., 1699); Zinnebeelden der liefde, met puntdigten en aanteekeningen (Amst., 1703 en 1725); Wagt me voor dat laantje, klugtspel [volgens de voorrede naar Palaprat, Attendez moy sous l'orme] den 2. druk na des auteurs hs. verm. en verb. (Rott., S. van der Veer, 1708; hiervan een 3. druk met zelfden titel maar z.j., waarin de drukfouten verbeterd zijn, en een uitg. Amst., 1735); De dood van Cyrus, treurspel uit Quinault vertaald [Rott., P. van der Veer. 1716, (voorrede ondert. T.N.) en naar een ander hs. Rott., A. Willis, 1717]; Gedichten en Rotterdamsche Arcadia (Amst. 1726).

Aan de inleiding op de Gedichten zijn de bovengemelde levensbijzonderheden ontleend. Er wordt daar ook gezegd, dat te onrechte aan E. een tweetal tooneelstukken, Virginia en De verliefde kok toegeschreven werden. Voorts vermeldt de uitgever een portret, ‘dewelke onder zekere schone berust, die de welgevoeglykheit niet toeliet daar om aan te spreken.’

Ebbinge Wubben