Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Bachiene, Johan Hendrik]

BACHIENE (Johan Hendrik), geb. te Deil 22 Maart 1708, was een zoon van Johan B., predikant te Leerdam, en van Geertruid van Coten. Na zijn academische studie vol-

[p. 70]

bracht te hebben, werd hij proponent en kort daarna, 22 Juli 1731, predikant te Driel in de Bommelerwaard, vanwaar hij 12 Aug. 1742 naar Almelo vertrok; van hier in 1744 naar Amersfoort, vandaar in 1752 naar Middelburg; eindelijk in 1757 naar Utrecht, waar hij 23 Aug. 1789 overleed.

Bachiene was een vroom en geleerd man, ijverig en getrouw in het waarnemen zijner plichten, bemind om zijn rechtschapen karakter. Hij was gehuwd: 1e met Anna Swanida Budde, die in 1769 stierf, na hem 6 kinderen te hebben geschonken; 2e met Catharina Hillegonda Roelans; en 3e met Geertruid van Hengst.

Hij schreef: Nederland in Rouw, of Lijkpredikatie naar aanl. van Amos VIII: 9 en 10 over het afsterven van zijn Doorl. Hoogheid W.C.H. Friso, Erfstadhouder, enz., enz. (Utrecht 1755); Eerste beginselen der goddelijke waarheden (Utr. 1759); Leerredenen over Zephanja II, 1-4. (Utr. 1760); Oude en Regtzinnige Leer aangaande den eigen aart der Kerken. (Utr. 1768); De Lcer der Sacramenten, na den aart der Goddelijke verbonden verklaart (Utr. 1771) en Ontledende verklaring van eenige Psalmen (1782).

Zie: Visscher en v. Langeraad Het Prot. Vaderland (1907), in voce.

Zuidema