[Blanckaert, Nicolaus]
BLANCKAERT (Nicolaus), een carmeliet uit Utrecht, geb. omstreeks 1500, overl. te Keulen 31 Dec. 1555, meer bekend onder den kloosternaam Alexander Candidus, was een hoog begaafd en ijvervol man. Van 1529 tot 1540 was hij professor der theologie in het carmelietenklooster te Utrecht, daarna prior en pastoor van de Nicolaaskerk tot 1545, ging vervolgens naar Keulen, waar hij 1550 promoveerde tot doctor in de theologie, en werd terstond benoemd tot professor puhlicus et ordinarius. 1551 ging hij als theologus met Granvelle naar het Concilie van Trente, hield voor de Vaders op 25 Oct. en op den 4den Zondag v.d. Advent twee schitterende redevoeringen. In 1554 was hij deken van de Universiteit te Keulen. Hij schreef: Orationes duae in Concilio Tridentino habitae, h.e. 1. De divino sacerdotio et ejus cum regia potestate collatione; 2. ‘Si quis vobis evangelizat, praeter id, quod accepistis, anathema sit’; Judicium Joannis Calvini de SS. Reliquiis, collatum cum orthodoxorum S.R.E. Patrum sententiis (uitgeg. door Caspar v. Gennep 80. Keulen 1551), waar ook: De retributione justorum post mortem. Met pater Joannes Sprengel, een carmeliet van Mechelen, vertaalde hij den Bijbel in het Vlaamsch, gedrukt in fo. te Keulen 1547 door Caspar v. Gennep.
Zie: Lud. Dupin, Tabula universalis III, 249 en V, 608; Speculum carmelitanum II, 1195 Supplem. Diction. Moreriani (1749) I, 219 col. 2 en vooral Archief Aartsb. Utrecht XXXVII, 262-272 en XXXVIII, 90-93.
C. de Boer
Auteursrecht onbekend