Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 3

[Blaaubeen, Gerardus]

BLAAUBEEN (Gerardus), geb. te Middelburg 5 Jan. 1766, gest. te Goes 11 Oct. 1843, zoon van Gerardus Louis B. en Clasina Pieternella Peveri, werd 1791 ingeschreven als stud. theol. te Utrecht en in 1793 veldpredikant in Vlaanderen. In 1794 beroepen te Oudelande, werd hij echter, als vurig oranjeklant den revolutionnairen eed weigerende, na de omwenteling 11 Juli 1796 afgezet. Daarna werd hij Juli 1797 predikant te Hoofdplaat, October 1797 te Nieuwvliet in Vlaanderen, Juli 1799 te Sluis en 28 Mei 1807 beroepen te Goes (bev. 29 Nov.), waar hij zich verdienstelijk maakte in het kerkbestuur. In 1813 was hij een der eersten in

[p. 119]

Zeeland, die den souvereinen vorst gingen begroeten en hulp vroegen voor het door de Franschen bezette Walcheren. Hij was gehuwd met Maria Slabber, dochter van den natuurkundige Martinus. Een zoon volgt.

Zijn portret is door J. Thaysens gelithographeerd.

Zie: Ab Utrecht Dresselhuis, de Herv. gemeente te Goes (ald. 1847) xxxiii; Nagtglas, De laatste maanden der fransche heerschappij (Midd. 1864); bronnen opgegeven bij zijn zoon; Zelandia illustrata 1e Vervolg (Midd. 1885) 21 en 4e vervolg (ib. 1903) 39; Nagtglas, Levensberichten van Zeeuwen II (Midd. 1893) 1042-43.

de Waard