[Baburen, Dirck]
BABUREN (Dirck), utrechtsch schilder, is daar geboren en was er in 1611 een leerling van Paulus Moreelse. Vermoedelijk is hij reeds spoedig daarna naar Rome vertrokken, waar hij onder den machtigen invloed kwam van Caravaggio en waar hij groote opdrachten kreeg voor kerken. Van de drie stukken die daar nog van hem in S. Pietro in Montorio te zien zijn is een Graflegging 1617 gedateerd. Vermoedelijk was hij in 1625 weer te Utrecht teruggekeerd, maar verdere levensbijzonderheden zijn van hem niet bekend. In 1631 vermeldt Huygens hem als een der bekwaamste historieschilders; toen leefde hij dus waarschijnlijk nog. Voor Frederik Hendrik heeft hij borstbeelden van romeinsche keizers geschilderd. Het merkwaardigste was hij in zijn levensgroote genrefiguren, die verwantschap toonen met dergelijke tafereelen van Gerard van Honthorst, krachtig en breed in kleur en toets, maar terugstootend om hun weinig gekuischt naturalisme. Ten onrechte wordt hij ook als graveur genoemd. Naar werken van hem hebben o.a. Cr. de Passe, Corn. Bloemaert en J.F. Leonart gegraveerd.
Zie: S. Muller Fz., Utr. Arch. 93; de
Auteursrecht onbekend