[Wolrat, vorst van Nassau-Usingen dikwijls genoemd Nassau-Saarbrück]
WOLRAT, vorst van Nassau-Usingen (dikwijls genoemd Nassau-Saarbrück), geb. 25 Febr. 1635, gest. te Roermond 17 Oct. 1702, jongste zoon van Wilhelm Ludwig, graaf van Nassau-Saarbrück, en Anna Amalia, markgravin van Baden-Durlach. Hij was eerst in franschen, keizerlijken en brunswijkschen dienst en werd 4 Aug. 1688 in den vorstenstand opgenomen, diende daarna onder Willem III, met wien hij den tocht naar Engeland ondernam als generaal der ruiterij. Juni 1689 werd hij staatsch veldmaarschalk. Als zoodanig nam hij deel aan de veldslagen, gevechten en belegeringen in den walschen oorlog, met name aan den slag bij Fleurus (1 Juli 1690), waar hij den rechtervleugel leidde en ernstig gewond werd, dien bij Steenkerke (3 Aug. 1692), het beleg van Namen (1695) en de verovering van Kaiserswerth (1702). Bij het begin van den Spaanschen Successie-oorlog was hem, als veldmaarschalk en opperbevelhebber van het staatsche leger, een belangrijke rol aangewezen, maar de verovering van Kaiserswerth, waar hij de keizerlijke troepen aanvoerde, was het eenige wapenfeit, dat hij nog kon verrichten (15 Juni). Hij was eerst gehuwd (16 Juni 1678) met Catharina, rijksgravin van Croy-Roeulx (gest. 20 Mei 1686), daarna (4 Aug. 1688) met Magdalena Elisabeth, vorstin van Löwenstein. Uit het eerste huwelijk had hij vijf kinderen, onder wie een zoon Wilhelm Heinrich (kol. 1575).
Zie: Krämer, Archives de la Maison d'Orange-Nassau, 3e série, t. I-III, passim; Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau 66.
Blok