[Hartman, Hendrik]
HARTMAN (Hendrik), geb. te Antwerpen in 1562 of 1563 uit onbekende ouders, overl. te Rotterdam 22 Jan. 1632, zeilde in 1599 met 7 schepen naar Afrika en Brazilië, vanwaar hij met rijken buit, op de Spanjaarden behaald, terugkeerde. In 1602 was hij kapitein op het schip ‘De Leeuwin’ en nam toen een werkzaam aandeel aan de overwinning op Frederik Spinola bij Grevelingen. Voor de daarbij betoonde dapperheid werd hij begiftigd met de gouden keten en werd zijn wapen o.a. versierd met de spreuk ‘volhart altijt’. In 1603 schijnt hij het zeeleven vaarwel gezegd en zich metterwoon te Rotterdam gevestigd te hebben. Daar kocht hij ten minste in dat jaar een huis, waarschijnlijk een herberg, genaamd: ‘De koning van Navarre’, welk huis hij in 1611 ruilde tegen de bekende herberg ‘Het schild (of wapen) van Vranckrijck’ op het Oude Hoofd. Hij huwde te Rotterdam viermaal n.l. eerst met Mertgen Claesd. van Embden, daarna met Barbara Verhulst, voor de derde maal met Janneken Jacobsd. van Coesfelt en ten slotte met Elisabeth van Ossenberck. Hij liet echter geen kinderen na en de bovengenoemde Adriaen H., wijnkooper, moet, volgens de verdeeling der erfenis, wel tot zijn familie behoord hebben, doch het blijkt niet in welken graad. Zijn portret bevindt zich in het Museum Boijmans.
Zie: W. van der Pot, Endeldijk 63 en Cat. Mus. Boijmans, no. 130.
Wiersum
Auteursrecht onbekend