[Gumoëns, Nicolas Emmanuel Frederic von]
GUMOËNS (Nicolas Emmanuel Frederic von), geb. 19 Apr. 1790 te Orbe (Zwitserland), overl. 29 Dec. 1832. Hij was een zoon van den kolonel Sigismond Emmanuel von G., die in 1798 vermoord werd bij een oproer, en kleinzoon van den voorgaande. Zijn moeder was Marie Sophie v.G. Hij genoot zijn eerste opleiding ten huize van den advocaat F. von Mülinen te Bern; als leerling van de militaire school te Weenen werd hij in 1805 vaandrig in het regiment van den prins de Ligne, woonde de veldtochten van 1805 en 1808 bij en werd in 1809 benoemd tot luitenant. In 1810 nam hij zijn ontslag en vertrok met aartshertog Ferdinand over Turkije naar Spanje en kwam te Cadix aan toen de Franschen deze stad belegerden. Von G. werd tot kapitein aangesteld en met de oprichting van een 3e nieuw korps belast, onder bevel van den engelschen generaal Doyle, wiens adjudant hij werd. Hij nam later deel aan het beleg van Tarragona en van het fort van Baleguer en aan verschillende gevechten. Bevorderd tot luitenantkolonel, keerde hij in 1815 naar Zwitserland terug en werd daar tot chef van den staf benoemd der 1e divisie, die Franche Comté binnentrok. Na den terugkeer der zwitsersche troepen naar hun vaderland begaf von G. zich in 1816 naar Nederland. Hij was sedert 1828 luitenant-kolonel van den generalen staf, toen de belgische omwenteling uitbrak, en werd op 21 Sept. 1830 belast met de onderhandelingen te Brussel met de opstandelingen; bij deze gelegenheid werd hij van zijn paard gesleurd en zou zonder tusschenkomst van den generaal Mellinet door het gepeupel vermoord zijn; men hield hem eenige maanden gevangen. In den nacht van 4 op 5 Dec. 1830 kwam hij in de citadel van Antwerpen terug, waarheen hij verzocht had te mogen gaan uit het
hoofdkwartier van den Prins van Oranje. Op 5 Aug. 1831 had hij een grooten uitval gecommandeerd door twee colonnes, resp. 500 en 380 man sterk, verricht en dit met veel succes. Op 22 Dec. 1832 op tournée door de vesting zijnde werd hij door het springen van een bom in het bastion Fernando zwaar gekwetst en stierf aan de bekomen wonden. Hij was tevoren meer dan een jaar bij den staf van den gene-