[Aubremont, Joannes Antonius d']
AUBREMONT (Joannes Antonius d'), dominicaan, geb. 1612, gest. 22 Nov. 1686. Hij was gesproten uit een adellijk geslacht te 's Hertogenbosch, omhelsde te Gent in 1633 het kloosterleven, volbracht zijn studiën te Leuven en te Keulen, was achtereenvolgens professor in de wijsbegeerte en de godgeleerdheid en verwierf in 1652 te Leuven den doctorstitel. Van 1656-1665 was hij zendeling te Leeuwarden in het kerkhuis aan de Speelmanstraat. Wegens moeilijkheden naar Leuven teruggekeerd, werd hij aldaar regent der studiën en deed zich kennen als een ijverig voorstander der leer van Thomas van Aquino en als een onverschrokken verdediger van de rechten der roomsche Kerk. Ook als raadsman was hij gezocht en als redenaar gevierd. Jarenlang was hij een sieraad van zijne Orde en van de Alma Mater.
Hij schreef: Doctrina, quam de Primatu, Authoritate ac Infallibilitate Romani Pontificis tradiderunt Lovanienses (1682); Mantissa celebrium in Belgio et Gallia Scriptorum etc. declarationi Cleri Gallicani de ecclesiastica potestate nuper editae opposita. Dissertatio de immediata Episcopalis et Synodalis jurisdictionis origine (1683).
Zie: B. de Jonghe, Belgium Dominicanum (Brussel 1719) 106 en 433; Archief Aartsb. Utrecht XXXV, 91.
G.A. Meijer