Den eerelycken pluck-voghel

Den Wyn verheught het hert' in smert'.

Stemme: Bacchus heeft ons den Wyn bestelt, &c.

WAnneer de Wielen van de Keir

Bestreken zyn met Smeir,

De Keir en maect dan geenen tier

s'En kreunt dan niet een sier,

Een droevigh hert en kreunt dan niet

Van alle syn verdriet,

Wanneer syn droeve wielen zyn

Ghesmeirt met Bier en Wyn.

2. O Ghy Droogist gy Alchimist,

Dat ghy de kracht eens wist

Van deson alder soetsten Wyn,

g'En sout soo droogh niet zyn,

Dat g'u droog hert eens wel begôt

Met eenen verschen Pot,

Van desen Renschen koelen Wyn

Ghy soudt haest natter zyn.

3. Ghy seght dat ghy beladen zyt

Met schuldt en swarigheydt,

Ey worpt u sorgh op Godt den Heer,

En sorght soo seer niet meer,

Want al waer u droefhert gewont

[p. 293]

 

Met sorgh van duysent pondt,

 

Weet dat ghy niet een Oortjen schuldt

 

Daer-med'betalen sult.

 

4. Nemt van den Wyngaert-ranck u meugh

 

Drinckt eenen malschen teug

 

En sucht oft ducht soo seer niet meer,

 

Weest vrolyck in den Heer,

 

Ghelyck het Volck van Israël

 

Versetten syn ghequel,

 

Als Caleb ende Josué.

 

De Wyn-druyf broghten mé.

 

5. Eet ende drinckt uyt een Duyts hert

 

Tot dat ghy vrolyck wert,

 

Spoelt en verkoelt u droeve pyn

 

In eenen Roomer wyn.

 

Hopt dat door Godts bermhertigheydt

 

Sal beteren den tydt,

 

Helpt Godt ons hier niet uyt de pyn,

 

Soo sal 't hier naer - maels zyn.