Den eerelycken pluck-voghel(1677)–Livinus van der Minnen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 278] [p. 278] Bedrogh sonder ergh. Stemme: La Bouffonnerie de Monsieur le Prince de Condé. FAes die versocht door d'echte Trouw Een jonghe Weduw' voor syn Vrouw, Faes was een goet Gheselleken, Maer hy hadd' luttel Gelleken, En daerom was 't dat m'hem verstiet, De jonge Vrou en wou hem niet, Maer Faes yerkreegh het Jawoordt noch Door eenen treck vol soet bedrogh. 2. Faes stack de Maert met duymkens-kruyt Van Pattacons haer' ooghen uyt, Om dat sy voor den daghe-raet Eer dat de gulde Son op staet, En eer dat Joufvrou op gaet staen Faes soude laten binnen gaen, Op dat den loosen Serviteur Hem kleeden sou in d'open deur 3. 't Was soo gheseydt, 't wirdt soo ghedaen, En Faes quam 's morgens vroegh daer aen, Hy klopte soetjens voor de poort Het welck de Maert stracks heeft ghehoort, Sy opent sonder groot ramoer, [pagina 279] [p. 279] En Faes ontkleet hem in de vloer En Faes quam met een Slaepmuts aen In 't midden van de deur te staen. 4. Faes had een paer pantoffels aen Syn knoppen waren los ghedaen, Syn koussens slodderden aen 't been, En stondt soo in de deur alleen, Een-iegelyck die Faes besagh Bod' Faes geluck, en goeden dagh, En 't wirdt door heel de Stadt vermaert Dat Faes was met de Weef ghepaert. 5. Als Faes ghelyck ick heb vertelt Syn Personnagie hadd' ghespelt, Is Faes al stil naer huys ghegaen Eer Joufvrouw noch was opghestaen, Soo haest als Joufvrouw komt op Straet, Wenscht m'haer gheluck in haren staet, Met Faesken haren nieuwen Man En Joufvrou en wist nievers van. 6. Sy gaet naer huys d'onnoosel Vrouw En lamenteert met grooten rouw, Sy meynt dat haren goede naem Door Faes nu was ghemaeckt infaem. Sy greyst, sy peyst de goede Vrou Hoe sy haer eer weer-kryghen sou, En hoe dat haer onnooselheydt [pagina 280] [p. 280] Sou worden door de Stat verbreyt 7. De Maert die seyd' ick weet noch raet En baet voor u ghemeynde quaet, Gy weet wel Faes is eenen quant Subtiel van gheest kloeck van verstandt, Dat ghy aen Faes schonckt uwe Trouw, Ghy waert en bleeft een eerbaer Vrouw, Faes is den Bacs die u ghelyckt, Als is't dat ghy naer ander kyckt. 8. De Vrouw bepeyst haer op den raet, En sy en vint den raet niet quaet, Sy schenckt aen Faes haer echte Trouw Maer eerst soo wou de goede Vrou Dat Faes daer van getuygen geeft, Dat hy haer noyt geraect en heeft Oft noyt in huys en heeft vernacht, En noyt iet quaets en heeft gedacht. 9. Daer op gheeft Faes aen haer de handt, En hy bekent door heel het Lant, Dat hy noyt tegen eer oft trouw, Oft Maeght gheraeckt had oft een Vrouw. Maer dat hy door deês listigheydt Sig heeft den rechten wegh bereyt En al de werelt preês den quant, Verwondert zynde van 't verstandt. Vorige Volgende