Den eerelycken pluck-voghel

(1677)–Livinus van der Minnen– rechtenstatus



[pagina 241]
Welde ghesocht, vo[...] Allemande: Slapen gaen. T[...] ONs malle Griet’ Von{...] En pyn’ In Maeght[...] Ons Griet die wouw’ Zyn ien[...] Tot spyt’ Van die 't beny[...] Wel Griet ons Maeght’ Die wor[...] Die wordt versocht’ Die wordt[...] En aen de Man ghebrocht,[...] Want Grietjen nam’ Naer dat het[...] En Grietjen nam’ Een stueren Ram, In plaetse van een lam. 2. Griet heeft n'en Man’ Die niet en kan Oft weet’ Als dat hy eet, Als dat hy slaept’ En geeuwt en gaept, En singht’ En Springht, en klinght,
[pagina 242]
[...]’ Die niet en kan, [...] Als dat hy smeirt, [...] eckt en sweirt, [...]’ Als dat hy staet, [...]’ Uyt haet en smaet [...]t vuysten slaet. [...]s Griet’ Weer groot verdriet, [...], In Vrouw te zyn, [...] Vrouw’ Maer niet soo 't souw, [...]rouw’ Is vol berouw, [...]oep s' eylaes’ Ick was te dwaes, Dat ick soo ras’ Met Pantecras Aen een ghekoppelt was, Maer tot haer quaet’ Is gheenen raet, Als dat sy swyght’ Als dat sy nyght Eer sy noch slaghen kryght.
[pagina 243]
4. Die om 't playsier’ Speelt met het vier, En vrydt’ Uyt malligheydt, Die vindt fenyn’ Voor Medecyn, Azyn in plaets van Wyn; Maer die naer Godt’ En syn Ghebodt, Ghelyck 't betaemt’ In deught versaemt, En moet niet zyn beschaemt, Hy schept playsier’ In 't suyver vier, Hy soeckt syn vreught’ In eer en deught, Hy is met Godt verheught.