Den eerelycken pluck-voghel
(1677)–Livinus van der Minnen–
Auteursrechtvrij
[pagina 189]
| |
spreyden
Naer diën kant.
2. 't Vier dat den Spieghel hadd' ontfanghen
Van 't Hemel ryck,
Komt hy daer-naer wed'rom te langhen
Aen 't Aerde-ryck,
De liefde die Godt heeft gheschoncken
Aen 't eerste paer,
Doet Godt door Adam weêr hervoncken
In ons te gaêr.
3. Godt seyd' dat Adam soude groeyen,
En vullen d'aerdt,
Soo ded' hy 't vier der liefde gloeyen
In 't Volck dat paert,
Godt selver is den eersten Vinder
Der suyver Trouw,
Godt is den Schepper en den Binder
Van Man en Vrouw.
4. Gheen Venus Kindt, gheen Cupidoken,
Gheen Af-godin
En zyn 't die 't vier der liefde stoken
In onsen sin:
Maer 't is den grooten Heer der Heeren,
Die in 't begin
Ons eerste Ouders quam ver-eeren
Met reyne min,
| |
[pagina 190]
| |
5. Godt selver quam de Trouw ver-eeren,
Met Ons'Liev,-Vrouw,
Het Water doend' in Wyn verkeeren
Tot Lof der Trouw,
Tot teecken dat Godt is dẽ Vinder
Der suyver min,
Die anders seght die doet Godt hinder,
En faelt daer in.
6. Hy doet seer wel die trouwt ter-eeren
Van Godt den Heer,
En wel-doen is een gaef des Heerẽ
Naer Godesleer,
Van 't hooghste Goet van Godt daer boven
Komt alle Goet,
Daer-om is 't dat den mensch Godt loven
En dancken moet.
7. 't Is Godt die 't Volck eerst met hun beyden
Ghebonden heeft,
Maer 't is den Duyvel die het scheyden
Ghevonden heeft,
Godt is ons liefden, en ons leven,
Ons hooghste Lot,
Al die de liefde blyft aen-kleven
Die blyft in Godt.
Den heylighsten Pastoor die heefter twee verbonden
In Houwelycken staet, twee Lieden sonder sonden,
| |
[pagina 191]
| |
Noyt rycker Houwelyck en isser oyt bestemt,
Al was den Bruyd'gom naeckt; en syn Bruydt sonder Hemdt.
|
|