Den eerelycken pluck-voghel

[p. 183]

Minne-liedt.

Semme: O Galathé, &c.

UYt Adams zyd' heeft Godt ghebouwt de Vrouw,

Op dat den Man syn Vrouw uyt goeder-trouw,

Uyt al zyn sinnen’ Sou vierigh minnen.

En als syn eyghen hert lief hebben souw.

2. O Lief ghy zyt myn eyghen vleesch en been,

Ick leef in u en niet in my alleen,

O schoon Vrindinne, Die ick beminne,

Maeckt ons twee zielen in een lyf ghemeen.

3. O schoone Rachel laet my Jacob zyn,

En helpt myn banghe ziel eens uyt de pyn,

Verdryft myn suchten’ Door u ghenuchten,

G'hebt my ghewondt, zyt oock myn Medecyn.

4. De doodt, de bleecke doodt, de doodt alleen,

Is 't spoock het welck ons scheyden kan van een,

Ons vreught en lyden’ Druck en verblyden,

[p. 184]

 

Sal soo langh wesen onder ons ghemeen.

 

5. Laet ons soo leven op het Aerde-ryck,

 

Dat wy hier naermaels in het Hemel ryck,

 

In s'Hemels-hoven’ Godt eeuwigh loven’

 

En worden aen de Engheltjens ghelyck.

Daer 's groote liefd' in 't Hemel ryck
Maer daer en is gheen Houvvelyck,
In teghendeel is 't Houvvelyck
Met kleyne liefd' op 't Aerde-ryck.