Den eerelycken pluck-voghel

Den Bruydegom pryst syn Bruydt.

Stemme: Philis myn tweede Ziel.

MYn lieve Sylvia’ Myn soete weder-ga,

Myn hert, myn ander helft, myn ander ick,

In wiëns Minne-vier ick schier verstick,

Ghy zyt myn Hert dat ick bemin,

En lief heb uyt gheheel myn hert en sin,

Ghy zyt ô Liefste d'alder schoonste Maeght

Die d'aerde draeght, en aen myn Ziel behaeght.

2. U Duyven ooghskens zyn’ Ghelyck den Sonne-schyn,

Die door syn soet en loddelyck ghesicht

[p. 180]

 

Den duyst'ren nacht van myne Ziel verlicht,

 

Ghy straelt op uwen Bruydegom,

 

Ghy zyt myn Son, en ick uw Sonne-blom,

 

Ick sal u volghen en by-staen in noodt,

 

Ick sal u volghen oock tot in de doodt.

 

 

 

3. G'hebt ooghskens van den Moor’ En tanden van ivoor,

 

En d'aenghename verw' van uwën mondt

 

Is schoonder als den rooden Morghen-stondt,

 

Ghelyck als in den Dagheraet

 

't Ghesloten Roosken weder open-gaet,

 

Ontsloot myn Hert het welck ghesloten lagh,

 

Wanneêr wy vierden onsen Bruyloft-dagh.

 

 

 

4. G'hebt Perels om den hals’ Ghesteenten al van als,

 

Den hellen Diamant die staet en brandt

 

Soo voor uw blancke borst, als op uw handt,

 

Uw Kleedt schynt eenen Hof te zyn

[p. 181]

 

Van alder-hande Bloemen groot en klyn,

 

En 't soet parfum' het welck is in de Stof

 

Gheeft soeter geur als eenen vollen Hof.

 

5. Maer gy ô lieve Bruydt’ Rieckt soeter als 't soet Kruyt,

 

Ghy zyt de soetste en de schoonste Blom,

 

Die 't hert verheught van uwen Bruydegom,

 

Den kostelycksten Diamant

 

Is uwe Liefde die tot my soo brandt,

 

Den soeten geur die myn jongh Hert verblydt,

 

Is Zielens deught in Lichaems schoonigheydt.