Den eerelycken pluck-voghel

Bruyloft-ghebedt.

Stemme: Chere Cato.

REyn Wesen, eeuwigh Godt die van 't begin

Hebt in den Mensch gheplant de soete min,

Die van den Man ghenomen hebt de Vrouw

Op dat s'haer aen den Man weêr-gheven souw.

2. Reyn Wesen, eeuwigh Godt, Dry-vuldigh een

Die van de twee ghemaeckt hebt een alleen,

[p. 175]

 

Die in 't Aerdts Paradys op 't Aerde-ryck

 

Pastoor waert van het eerste Houwelyck.

 

3. Reyn Wesen, Heyligh Vier die door uw vlam

 

Verweckt den Mensch tot 't Saet van Abraham,

 

Verjaeght het vìer dat in ons is bevleckt,

 

Het vier dat ons tot vuyl wellusten treckt.

 

4. Reyn Wesen, suyver Lam, Soon van een Maeght

 

Aen wie de reyne Trouw soo seer behaeght,

 

Dat ghy de Trouw hebt in 't Nieuw Testament

 

Verheven tot een Heyligh Sacrament.

 

5. Ghy die voor Bruydt ghetrouwt hebt d'Heyl'ghe Kerck,

 

De Trouw vereert met 't eerste wonder Werck:

 

Als gh'in de Bruyloft-feest door uwe Kracht

 

Van Water soeten Wyn hebt voordts ghebracht.

 

6. Wy bidden U op onsen Bruyloft-dagh,

 

Op dat ons Trouw ons Saligh wesen magh,

 

Stort in ons herten eenen nieuwen gheest,

 

Die synen Schepper lief heeft ende vreest.

[p. 176]

 

7. Blust in ons leden uyt den vuylen brandt,

 

Onsteckt de suyver' min aen alle kant,

 

Roeyt uyt ons hert het om-kruydt van ghekyf,

 

En plant daer-in het Tacksken van Olyf.

 

8. Laet uwen Zeghen dalen op ons Trouw,

 

Op dat wy aen malkander' zyn ghetrouw,

 

Goethertigh, aen-ghenaem, en lief-ghetal,

 

En u ô Heer beminnen boven al.

 

9. Verleent ons hier ons tyd'lyck onder-hout,

 

Brenght ons hier naermaels daer-men niet en trouwt,

 

Brenght ons hier naermaels in het Hemel-ryck

 

Al-waer den Mensch aen d'Enghels wordt ghelyck.

O onbevleckt, ô suyver Lam,
O Heer en Godt van Abraham,
Myn hert en wenscht geen ander vlã
Als om het Saet van Abraham.