Den eerelycken pluck-voghel

[p. 146]

Daerom sal den Mensch verlaten Vader ende⁺ Moeder ende syne Huys vrouwe aen-kleven.⁺

Stemme: Claire Fontaine, &c.

ICk min en eer myn lieve Ouders seer,

Maer ick bemin myn lieve Bruydt noch meer,

'k Verlaet om u myn Moeder ende Vader,

Want ghy ô liefste Bruydt zyt my veel nader.

2. Daer 't hout gelymt is, houdt het stercker vast,

Als daer 't natuer'lyck aen malkander'wast,

Myn Ouders uyt de welck' ick ben gheboren

Laet ick om u myn Lief myn Uyt-verkoren.

3. Ghelymde berders breken eer in 't hout,

Als in den lym die hun te-samen houdt,

Eer sal ick scheyden van myn naeste Vriende,

Als u verlaten myn Lief myn Beminde.

4. Eer sal de silv're Maen gaen uyt haer baen,

Eer dat myn liefde t'uwaerts sal vergaen,

+ Gen. 2.

+ Vers. 24.

[p. 147]

 

Eer sal de gulde Son gheheel beswycken,

 

Eer ick sal van myn eerste liefde wycken,

 

5. Ghelyck als Christus heeft syn Kerck bemindt,

 

Wil ick u minnen alder-soetste-Kindt,

 

Voor u sal ick myn bloedt in noodt vergieten,

 

Ghy sult myn liefde tot der doodt ghenieten.

 

6. Het vier brandt seer, maer liefde brandt noch meer,

 

't Sou loopen door een vier tot uwe eer,

 

In dese liefde hop' ick te volherden,

 

Tot dat wy op het lest' twee Lycken werden.

 

7. Soo langh sal ick bewaren desen gheest,

 

Tot dat wy naermaels komen tot die Feest

 

Daer niemandt meer sal houwen ofte trouwen,

 

En even-wel ghedurigh Bruyloft houwen.

Ick min u lieve Bruydt soo sterck
Als Christus mint syn' heyl'ge Kerck.
Bemindt my dan oock soetste Kinde.
Ghelyck de Kercke Christum mindt.