Den eerelycken pluck-voghel

[p. 81]

[...]

4. Philis seght waer ick 't verdient hebb'

Dat ick sterven moet de doodt,

Dieu tot der doot bemindt hebb',

Is dan myn misdaet soo groot?

Hoe suld' uwen vyandt pynen,

Daer ghy uwen Vriendt soo plaeght,

Leeuwen souwen soeter schynen,

Als m'hun sulcken liefde draegt.

5. Ghy en sult niet langh meer wreet zyn,

Teghen sulck-een soeten hert,

Ach! ick sal haest in't root sweet zyn,

Want myn hert dat berst van smert,

Gaet nu philis soeckt een ander,

Die u meer bemindt als ick,

Soeckt een ander, want Philander

Gheeft u synen lesten snick.

Een Hemel draeght myn Nymph' in hare soete ooghen,
Die aen myn droef ghesicht den blyden dagh wertooghen;

Macr in haer borst een Hel, door welcke dat myn hert

By daghen en by nacht seer fel ghepynight wert,

'k En weet niet wie van twee, oft wel haer hert, oft wesen,
Oft 't hert magh wreeder zyn, oft 't aensicht soeter wesen,

[p. 82]

 

'k Wou dat haer hert gheleeck met d'oogh in soetigheydt,

 

Oft dat haer oogh als 't hert waer vol van bitterheydt.