Den eerelycken pluck-voghel

[p. 53]

Lof der Schoonheydt.

L'Avignone.

O Blydtschap van myn hert',

O Enghel, die my vertroost

in all' myn smert',

O myn Vriendin,

Die ick bemin,

En lief uyt heel myn hert' en sin,

O schoone’ Persoone

Die my’ maeckt bly,

Wanneer ick ly,

Die door het licht

Van uw ghesicht,

Myn hert' in alle swarigheydt verlicht.
2. O Beeldt vol aerdigheydt,
Mirakel, van Menschelycke schoonigheydt,

Uw' handen zyn,

Uw' tanden zyn

Ghelyck ivoor soo wit en reyn,

Uw' oogen’ die toogen,

Beset’ en net,

En swert als get,

Uw soet ghelaet.

En wesen staet,

Soo schoon ghelyck den gulden dagheraet.
3. Ghy zyt soet als een Druyf,
Eenvoudig, gelyck een lieve Tortel-Duyf,

Schoon als een Pauw,

[p. 54]

 

Vers als den dauw,

 

Gy zyt een Perel van een Vrouw:

 

Uw' leden’ uw' seden,

 

Uw' deught’ verheught

 

Myn jonghe jeught,

 

Myn hert' dat brandt,

 

Schenckt my uw' handt

 

In echten bandt, tot eenen minne-pandt.

Een Minnaers milde handt, schenckt menigh ghift en pandt,
Op dat syn' Bruydt hem schenckt alleen haer ydel handt.