Agama de Kameleon

[p. 3]

[Agama de Kameleon]

Het was laat in de middag en alles was rustig.

Alleen het gezoem van juffrouw Vlieg kon je horen.

[p. 4]

Geruisloos gingen Anansi en Sprinkhaan door de lucht en daarom was juffrouw Vlieg op de vlucht.

[p. 5]

Vlieg zat nu aan de kant, want er was hier iets aan de hand!

[p. 6]

Kijk Anansi heeft zijn web gespreid, want hij wil iemand als maaltijd!

[p. 7]

Maar hij was niet alleen. Heer Sprinkhaan ging er ook heen.

Hij zag reeds gebeuren hoe hij Vlieg zou verscheuren.

[p. 8]

Auw! Nu had hij Anansi ook gezien en hij voelde weer zo een pijn, want vechten met Anansi is echt niet fijn!

[p. 9]

Anansi had hem in de gaten. ‘Boi, dit moet je zeker laten’.

‘Doe niet lastig en niet dom anders lig je straks weer krom’.

[p. 10]

Sprinkhaan dacht na met angst en beven. Hij kon echt geen antwoord geven.

Ik wil geen pijn! Dus ik denk maar dat ik nu verdwijn!

[p. 11]

Een, twee, drie, ik ren.

Ik blijf echt niet zitten waar ik ben.

[p. 12]

Juffrouw Vlieg hield alles in de gaten.

Oei, oei, oei, ik ga ze hier verlaten!

[p. 13]

Ze vloog op, maakte een scherpe bocht en ging zitten in een hoekje uit de tocht.

[p. 14]

Anansi zag het gebeuren, hij was heel boos en kon Sprinkhaan wel verscheuren!

Maar deze had zijn lesje echt geleerd.

[p. 15]

Eén, twee, drie, ik ren.

Ik blijf echt niet zitten waar ik ben.

[p. 16]

Agama had reeds lang gewacht en niemand had hem nog gezien.

Dat was zijn kracht!

[p. 17]

Hij zag hoe Anansi boos naar Sprinkhaan ging.

Hij schoot en dat was raak. Anansi hing.

[p. 18]

Sprinkhaan moest zo lachen. Wat een geluk en wat een pret.

Anansi brak drie armen en een been. Nu kon hij nergens meer heen.

[p. 19]

Agama keek Sprinkhaan aan en riep. ‘Wooy, dat is mooi.

Anansi is gevangen en nu ga jij hangen mi bo-oy!’

[p. 20]

Sprinkhaan schrok, maar het was te laat.

Voordat hij iets te tellen had zat Agama op hem als een kat.

[p. 21]

Juffrouw Vlieg kwam nu dichterbij, ze telde tot tien, want er was zo veel te zien.

[p. 22]

Wel ja hoor, rustig at Agama Sprinkhaan en Anansi op.

Maar hij had nog een plannetje in zijn kop.

[p. 23]

Vlieg zat nu op Anansi's web. Agama dacht, die zit daar en bederft, ze komt er niet meer uit en sterft.

[p. 24]

Nu pas had Vlieg het in de gaten, maar het web kon ze nooit meer verlaten.

[p. 25]

Vlieg, nu mag jij om hulp bellen, maar je mag ook rustig tellen.

[p. 26]

Vlieg was in paniek, maar tellen had geen zin.

Ze zat vast in het web en bleef erin!

[p. 27]

Agama de Kameleon sliep en werd door de honger wakker in zijn boom.

Hoe kon dat nou? Ja! Alles over het lekkere eten, dat was gewoon een droom.