Bennie's prentenboek

[p. 16]

't Maantje.

't Kindje in zijn bedje, dat keek naar het maantje;

't Maantje, dat lachte het vriendelijk toe;

‘Zullen wij eventjes spelen?’ vroeg 't kindje;

‘Goed!’ zei het maantje, ‘maar ben je niet moe?

Niet? Dan komaan maar!’ En weg! kroop het maantje

Achter een wolkje, van kiek-kiekeboe!

‘'k Vind je!’ riep 't kindje,... maar onder het zoeken

Vielen zijn slaaprige kijkertjes toe.

[p. 17]