Kriekende Kriekske

Het sprekend portret.

Kom - dacht juffer Goedhals - mien manlief verjaort,
Nou geef 'k hum toch iets, wâ zien grommigen aord
Plezierig zal maoken! - ‘Ziedaor, beste Jan,
Mien sprekend portret! Hé, wâ zegde er nou van?’ -

‘Wâ zou 'k er van zeggen? Het sprêkt niemendal:
En dâ's ook maor goed, went was dát 'et geval,
Het meubel wier daodlik de deur uutgezet:
'k Heb meer dan genoeg aon één sprekend portret!’ -